Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Ξέρεις τι έχω πάθει;
– Για πες!
– Σκέφτομαι από χτες και δεν μπορώ να οδηγήσω το μυαλό σε μια λογική γραμμή για να καταλήξει σε ένα λογικό συμπέρασμα!
– Ό,τι και να πεις έχεις δίκιο! Αυτό που έχει γίνει είναι αδιανόητο!
– Δεν χωράει στο νου μου αυτό που έγινε! Πόσο αδύναμος τελικά είναι ο άνθρωπος μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις. Τι να πεις; Αλλά δε μου λες, ξέρεις τι σκέφτομαι;
– Αν δεν μου πεις…
– Είμαστε μια χώρα που δυστυχώς κάθε καλοκαίρι εμφανίζονται πυρκαγιές. Πως και γιατί δεν είναι ξεκάθαρο τίποτα. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι κάθε καλοκαίρι έχουμε! Και δυστυχώς φέτος έγινε φρίκη! Δεν θα μπορούσε να υπάρχει ένας σχεδιασμός, ένα πρόγραμμα, κάτι τέλος πάντων που να προέβλεπε τι θα μπορούσε να κάνει κάποιος σε παρόμοιες καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης; Για να μην έχουμε τέτοιες οδυνηρές και φρικιαστικές καταστάσεις;
– Ξέρεις τι μου θυμίζεις τώρα; Κάνε με υπουργό για μια μέρα και θα σώσω την Ελλάδα!
– Όχι ρε βλάκα! Άκου με προσεκτικά! Κοίτα να δεις! Πως υπάρχει πρόβλεψη σε ένα κτίριο σε περίπτωση κινδύνου μια έξοδος κινδύνου; Πως υπάρχει υποχρέωση για πυροσβεστήρες σε ένα κτήριο για παρόμοιες καταστάσεις; Δεν λέω κάτι καινούριο! Ισχύει! Ή δεν ισχύει; Η πρόβλεψη αυτή είναι σε μικρογραφία όταν υπάρχουν δέντρα ή δάσος και είναι κατοικημένες περιοχές. Αφού ξέρουμε ότι κάθε καλοκαίρι μας επισκέπτεται και μια πυρκαγιά. Γιατί να μην είμαστε έτοιμοι; Γιατί να μην υπάρχουν οδηγίες και προγραμματισμός; Πως έχουμε οδηγίες σε περίπτωση σεισμού τι πρέπει να κάνουμε; Γιατί έχουμε και σεισμούς. Όπως έχουμε σεισμούς, έχουμε και πυρκαγιές. Και να υπάρχει ένα πρόγραμμα προσαρμοσμένο σε κάθε περιοχή σε περίπτωση πυρκαγιάς. Να βάλουμε κάτω τι ιδιαιτερότητες υπάρχουν, τι κινήσεις να γίνουν, πώς να αντιδράσει κανείς. Και πιστεύω με όλα αυτά, όλα μέλι γάλα! Διότι, να μην προλάβουμε τα σπίτια λίγο το κακό. Κακό μεν, αλλά λίγο μπροστά στις ανθρώπινες ζωές!
– Ρε, μπαγάσα! Σα να έχεις δίκιο!
