Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Δεν μπορώ άλλο!
– Τι έπαθες;
– Φτάνει πια, τόσα κουίζ και σταυρόλεξα! Πόσο να αντέξει ο έρμος ο εγκέφαλος; Πόσο; Δεν είναι ρομπότ! Να ζητήσω την λύπησή σας;
– Και γιατί να σε λυπηθούμε; Εσένα;
– Δεν θέλω την συμπόνια κανενός, ρε!
– Κάτι μου θυμίζει αυτό! Τον Στελάρα; Ναι, ναι αυτόν!
– Κοίτα να σου πω, θυμίζει δεν θυμίζει, για άλλον λόγο το έλεγε αυτός!
– Ενώ εσύ;
– Ενώ εγώ; Δεν μπορώ να αντέξω αυτά που μαθαίνω! Δεν μπορεί να λέγονται, διότι τι να πεις; Δεν χρειάζονται μια μετάφραση, μια ανάλυση τι θέλει να πει ο ποιητής, τέλος πάντων ένα εγχειρίδιο με οδηγίες προς ναυτιλλόμενους, διότι όσο και να πεις μπορεί να χρειαστεί να σωθούμε από ένα πνιγμό…
– Με μπερδεύεις, για πες!
– Ο υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης είπε ότι κανονικά το ένα τρίτο των βουλευτών πρέπει να παραιτηθεί διότι αυτοί είναι υπεύθυνοι για το έγκλημα των αυθαιρέτων.
– Δηλαδή κοντά καμιά κατοσταριά είναι να πάνε σπίτι τους. Και γιατί δεν παραιτούνται;
– Γιατί σου λέει από πού κι ως που; Και που το ξέρει ότι φταίμε εμείς; Ότι φταίνε τα αυθαίρετα; Και πόσα είναι τα αυθαίρετα; Είναι πολλά; Είναι λίγα; Είναι καθόλου; Τι λες μωρέ που θα παραιτηθώ!
– Και γιατί το είπε αυτό;
– Εγώ μάλλον καταλαβαίνω ότι επειδή ζητάνε από τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί. Και έτσι σου λέει, δεν είναι αυτός υπεύθυνος, άλλοι είναι, γιατί να παραιτηθεί; Εξ άλλου είναι 44 ετών μόνο!
– Συγγνώμη, δεν άκουσα καλά, να πάρω το μηδέν;
– Είναι μόλις 44 ετών!
– Και τι θέλει να πει με αυτό;
– Κοίτα να σου πω, από μια πρόχειρη εκτίμηση που έκανα, τα συμπεράσματα διίστανται μπορεί και να τριίστανται!
– Δηλαδή;
– Από τη μια, τι εννοεί είναι 44 ετών; Είναι μικρός; Δεν έχει πείρα; Κάνει το αγροτικό του; Δεν μπορεί να ανταπεξέλθει; Αφήστε μωρέ είναι μικρός, έχει καιρό να μάθει; Είναι μικρός, δώστε του άφεση αμαρτιών; Δεν σκέφτεται ώριμα λόγω του νέου της ηλικίας; Τι τέλος πάντων; Κάπου μια επεξήγηση για να καταλαβαίνουμε κι εμείς οι αγράμματοι πληβείοι;
– Τι είναι αυτά που λες, ρε;
– Εγώ τα λέω; Μόνα τους βγαίνουν.
– Δηλαδή, πάνω στην πλάτη μας μαθαίνει; Δεν θέλω να το πιστέψω! Πολύ κουφό μου φαίνεται!
– Εδώ σε θέλω! Τι θέλει να πει ο ποιητής;
– Πάντα το έλεγα εγώ! Η ποίηση μας πέφτει λίγο βαριά!
– Ενώ το πεζό κείμενο, άλλο πράγμα, ε;
