Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Που είσαι ρε; Σε χάσαμε! Μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε!
– Πήγα διακοπές!
– Τι λέει; Πήγες διακοπές! Πήγες διακοπές;
– Ναι, ρε διακοπές!
– Διακοπές, διακοπές;
– Πάντα το έλεγα ότι είσαι χοντροκέφαλος αλλά αυτή τη φορά το ξεπέρασες!
– Μα…
– Δεν έχει μα και ξεμά! Όταν λέμε πήγα διακοπές, πήγα διακοπές!
– Και που πήγες;
– Ελβετία!
– Ελβετία;
– Σταμάτα να κάνεις την ηχώ μου!
– Μα πως; Εσύ μέχρι προχτές έλεγες ότι δεν έχεις βρακί να φορέσεις! Και ξαφνικά πήγες διακοπές;
– Ναι, ρε! Άλλο πράγμα διακοπές! Να έχεις το σαλέ σου μέσα στο δάσος, παντού γύρω χιόνι, αναμμένο το τζάκι σου, να πίνεις το κονιάκ σου μπροστά στις φλόγες, να νιώθεις όλο το μεγαλείο της καλοπέρασης, να σ’ αγκαλιάζει η θαλπωρή της ξεγνοιασιάς! Να ζεις όπως ζουν οι πλούσιοι!
– Σε κάλεσε κανένας! Έχεις κανέναν φίλο λεφτά;
– Όχι! Κανένας!
– Σου ‘πεσε καμιά κληρονομιά; Το λαϊκό; Το τζόκερ;
– Όχι ρε!
– Μα τότε πώς;
– Ξέρεις τι πρωινό είχε; Δεν μπορείς να φανταστείς! Και ο μπάτλερ…
– Είχες και μπάτλερ;
– Ναι, πήγαινε μαζί με το σαλέ!
– Θα με τρελάνεις, ρε! Μιλάς σοβαρά;
– Σοβαρότερα δεν γίνεται!
– Και εμείς γιατί δεν πήραμε χαμπάρι τίποτα; Όλα μυστικά τα έκανες… Τσιμουδιά δεν έβγαλες! Φοβήθηκες μη τυχόν σε ματιάσουμε και χαλάσει το ταξίδι; Γιατί δεν μπορεί να έγινε ξαφνικά όλο αυτό! Το πρωί το σκέφτηκες, το βράδυ έφυγες! Διότι όσο να πεις μια προετοιμασία χρειαζόταν! Μια βαλίτσα να ετοιμάσεις… Μόνο σου πήγες;
– Ολομόναχος!
– Και η οικογένεια; Έμεινε πίσω; Μοναχοφάη! Καλά, τους άφησες πίσω; Δεν τους λυπήθηκες; Κι αυτοί δικοί σου άνθρωποι είναι! Άκου μόνος του!
– Δεν γινόταν διαφορετικά! Δεν είχε άλλες …θέσεις!
– Να μην πήγαινες τότε και εσύ!
– Δεν γινόταν έπρεπε να πάω! –
– Καλό και τούτο… Έπρεπε να πάει διακοπές μόνος του..
– Ναι, ρε δεν γινόταν αλλιώς! Μόνο σου πας…
– Καλά τώρα! Και δεν μου λες; Πότε γύρισες;
– Μόλις άλλαξα πλευρό και χτύπησα στο κομοδίνο! Επανήλθα στη ζοφερή πραγματικότητα!
