Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Είναι κατεστημένο πλέον!
– Ποιο;
– Οι παροχές ελαφρύνσεων πριν τις εκλογές!
– Φυσικά! Δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο!
– Πόσες εκλογές έζησες;
– Ουου! Μπόλικες!
– Και τι γινόταν πριν από αυτές;
– Πάρε κόσμε! Το αφεντικό τρελάθηκε!
– Είναι το πανηγύρι του ψηφοφόρου!
– Δώστα όλα!
– Και να σου, σκάει το χειλάκι κάθε πικραμένου, και να σου ονειρεύεται διακοπές στις Μαλδίβες, διότι σου λέει όλο και θα πάρω μια ανάσα, όλο και κάτι θα μείνει στην άκρη για να νιώσω και εγώ λίγο ελεύθερος κι ωραίος, να μου φέρνουν τα δροσιστικά στην αιώρα μου και να ταξιδεύει ο νους μου σε μια παραδείσια νιρβάνα! Α, ρε άτιμη κενωνία!
– Εγώ προτείνω να έχουμε εκλογές κάθε χρόνο! Θα είναι παράδεισος μετά! Το φαντάζεσαι κάθε χρόνο παροχές και ελαφρύνσεις;
– Κούνα λίγο το κεφάλι σου, ρε!
– Γιατί να το κουνήσω;
– Γιατί δεν θα ακούσεις τίποτα! Άδειο θα είναι! Γίνεται κάθε χρόνο εκλογές; Πως θα δουλέψει αυτή η χώρα; Άμα έχουμε εκλογές κάθε χρόνο, βάλε μερικούς μήνες προεκλογική περίοδο, βάλε και τρεις μήνες καλοκαίρι…
– Δηλαδή; Δεν δουλεύουμε στην προεκλογική περίοδο; Ούτε το καλοκαίρι;
– Όλοι είναι στο τρέξιμο, ρε! Δεν πάει να καεί και το παλιάμπελο. Ας βγει οδικός μου και από δω παν κι οι άλλοι! Ες αύριον τα σπουδαία! Υπάρχει χρόνος για μετά να δουλέψουμε! Βάλε και το καλοκαίρι! Που θα πάω; Πως θα πάω; Πότε θα πάω; Και να σου ψάξιμο από δω κι από κει για να βρεθεί ο επίγειος παράδεισος προορισμός!
– Τότε ας κάνουμε εκλογές κάθε δυο χρόνια!
– Εκεί εσύ επιμένεις! Και αυτό πρακτικώς αδύνατο! Δεν προλαβαίνει η εκάστοτε κυβέρνηση να εφαρμόσει τις υποσχέσεις της!
– Να ‘σαι καλά, Με έκανες και γέλασα!
– Γιατί;
– Είδες πολλές κυβερνήσεις να εφαρμόζουν τις υποσχέσεις τους; Κάτι προς το τέλος κάτι γίνεται και εκεί γιατί υπάρχει ο φόβος του τι θα βγάλει η κάλπη! Κανείς δεν ξέρει! Σαν εγκυμοσύνη ένα πράμα! Κανείς δεν ξέρει!
– Σιγά ρε! Που ζεις; Ένας υπέρηχος τα δείχνει όλα!
– Τώρα σειρά σου!
– Τι;
– Να κουνήσεις το κεφάλι σου!
