Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Είμαστε τελείως αντίθετοι με τις προσφωνήσεις «σύντροφοι και συντρόφισσες» στα αριστερά κόμματα όταν αυτά είναι στην εξουσία. Γιατί το σύντροφος προϋποθέτει ψωμί με βάσανα και στερήσεις. Ψωμί που να το τρως κυνηγημένος και να το μοιράζεσαι με άλλους κυνηγημένους. Όταν έχεις όλα τα αγαθά που στα προσφέρει απλόχερα η διαχείριση της κρατικής περιουσίας οι προσφωνήσεις που θα ταίριαζαν θα ήταν «συμφαγοπότες και συμφαγοπότισσες» ή απλά «συμποσιαστές».Παράγωγα του «την κάναμε ταράτσα» δεν συνιστώνται!
Βέβαια το «σύντροφοι» είναι πιο σικ, πιο επαναστατικό αλλά καμιά φορά καταντά γελοίο όπως σε μια μάζωξη υπουργών του Πασόκ που όχι μόνο χρησιμοποιούσαν αυτή την προσφώνηση αλλά και τραγουδούσαν περιπαθώς το «άπονη ζωή μας πέταξες στου δρόμου την άκρη…μας αδίκησες!»
Και γιατί να το κρύψουμε άλλωστε, όλος ο αγώνας γίνεται για την λεγόμενη «κουτάλα που για μας τους κοινούς θνητούς ανακατεύει φασόλια μπλουμ, ενώ για τους «αγωνιστές της δημοκρατίας» φασιανούς και αστακούς.
Πιο παραστατικά το είχε θέσει ο πραγματικός εθνικός ποιητής Γεώργιος Σουρής με τον αθάνατο θούριο της εκάστοτε αντιπολίτευσης: «ως πότε παλικάρια θα ζούμε νηστικοί και θα ’ναι σαν μανάρια οι κυβερνητικοί».
Το ότι αυτοί που μιλούν για ισότητα για καταπιεσμένους για κοινωνική δικαιοσύνη δεν αδικούν τους εαυτούς τους είναι κοινό μυστικό.. Το θέμα το έθεσε στα ίσια η Μπεατριθ Ταλεγόν μέλος της νεολαίας της σοσιαλιστικής Διεθνούς που κατηγόρησε τους αρχηγούς (και τον δικό μας τον Γιωργάκη) για σπατάλες και πολυτελή διαβίωση. « Να πάψουν τα οικονομικά της Διεθνούς να αποτελούν μυστήριο όπως οι πυραμίδες της Αιγύπτου», και «η επανάσταση δεν γίνεται από τα πεντάστερα» είπε.
Ένα άλλο επίλεκτο μέλος που το πλάνεψε η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας είναι ο γνωστός μας γιαλατζί επαναστάτης θενιόρ Πάμπλο Ιγκλέσιας με την βίλα που είναι κατάλληλη για να μεγαλώσουν τα ιγγλεσόπουλα. Κι ας ωρύονταν οι σύντροφοι ότι έπρεπε να ζει σαν εργαζόμενος για να μπορεί να τους αντιπροσωπεύει.
Αυτά είχε υπόψη ο σύντροφος Αλέξης και απέφευγε τα βέβηλα μάτια αλλά ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο.
Θα μας πείτε τώρα, γιατί οι άλλοι δεν τρων; Ναι αλλά τρων με κουστούμια που έχουν πολλές τσέπες (και ο νοών νοείτω) και με γραβάτα και όχι με ζιβάγκο και πουκάμισα με ανοιχτούς γιακάδες. Να κρατάμε και κάποιο επίπεδο…
Κώστας Δαλακιουρίδης
