Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Ότι η πολιτική είναι συγκαλυμμένη υποκρισία είναι γνωστό. Ιδίως στο πελατειακό σύστημα όπου αυτός που δίνει μια υπόσχεση γνωρίζει ότι δεν θα την κρατήσει. Αυτά είναι τα κατά συνθήκη ψεύδη που λένε.
Επίσης το ότι ένα κόμμα άλλα δείχνει κι άλλα κάνει είναι επίσης γνωστό. Γι’ αυτό πρέπει να κρίνεται όχι γι αυτά που λέει αλλά γι αυτά που κάνει. Αυτός είναι χρυσός κανόνας της πολιτικής. Κι εκεί ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι δηλαδή το ζιζάνιο από το δημητριακό.
Τελευταία όμως έχουμε το φαινόμενο ένα κόμμα κυριολεκτικά να κάνει ότι θέλει κι όταν κάνουν τα άλλα το ίδιο να τα κατακεραυνώνει. Έτσι ο Σύριζα κυβέρνησε μαζί με τους Ανέλ που με κανένα τρόπο δεν μπορούμε να τους εντάξουμε στην αριστερά ή έστω στον χώρο του κέντρου. Δεξιοί ήταν οι άνθρωποι, μάλωσαν με τον κ. Σαμαρά κι έφυγαν. Το ότι δεν θέλησαν να υπογράψουν μνημόνιο ούτε σαν ανέκδοτο δεν στέκει αφού υπέγραψαν τρίτο και χειρότερο.
Αυτό δεν εμπόδισε τον Σύριζα να τους προσεταιριστεί αφού χώρισαν τις αρμοδιότητες. Εγώ θα κάνω ό,τι θέλω στην άμυνα κι εσύ στα υπόλοιπα. Έτσι κυβέρνησαν σχεδόν απολυταρχικά αφού και το ασφαλιστικό το έκαναν χωρίς συνεννόηση αλλά ιδίως τη συμφωνία των Πρεσπών. Εν κρυφώ και παραβύστω τα έκαναν όλα χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανένα λες και ήταν τσιφλίκι του παππού τους.
Κι έρχονται σήμερα και κατηγορούν το Κινάλ για μελλοντική (!) συνεργασία με την Ν.Δ λες και είναι αρραβωνιασμένοι. Κατ’ αρχάς το Κινάλ μιλάει για κυβέρνηση ανοχής που είναι άλλο πράγμα. Σε στηρίζω αλλά δεν συμμετέχω, κι όταν θέλω σου τραβώ το χαλί κάτω από τα πόδια. Δηλαδή στα δημοφιλή μέτρα επωφελούμαι και στα άλλα πάρε τη βάψη μόνος σου. Γι’ αυτό μιλούν στην ΝΔ για αυτοδυναμία.
Άραγε ο Σύριζα θα δεχόταν τέτοια κατάσταση; Βέβαια ο Πάνος στα λόγια έκανε για το θεαθήναι μερικές διαμαρτυρίες. Όμως είχαν συνεργασία και πλήρωσαν και οι δύο τη φθορά, με τους Ανελ να εξαερώνονται αφού ήταν ήδη αέρας κοπανιστός. Το τι πραγματικά ήταν φάνηκε στην ευκολία με την οποία εγκατέλειψαν τον κ. Καμένο πράγμα που δείχνει ότι είχε γίνει προεργασία και ο έρμος ο Πάνος από ένα σημείο και πέρα δεν είχε έλεγχο στο κόμμα. Δηλαδή «θρέψε φίδι τον χειμώνα να σε φάει το καλοκαίρι».
Το τι θα κάνει το Κινάλ βέβαια θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα. Η θέση του είναι δύσκολη γιατί ο Σύριζα διεκδικεί τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και κάποια συνεργασία του Κινάλ με την ΝΔ θα του δώσει την ευκαιρία να τον καρπωθεί. Η μόνη λύση θα ήταν η εξαέρωση του Σύριζα πράγμα πολύ δύσκολο αφού όσοι εγκατέλειψαν το Πασόκ νομίζουν ότι βρήκαν κάποιον να τους ρίξει ένα κόκαλο από τη νομή της εξουσίας που τόσο πολύ είχαν συνηθίσει.
Κώστας Δαλακιουρίδης.
