Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Κάτι γίνεται, κάτι ψήνεται, άρχισε να μυρίζει, αλλά τσιμουδιά από παντού! Υπάρχει ένα ερωτηματικό που βασανίζει και πολλούς φίλους. Όλοι θεωρούν σαν δεδομένο ότι η χώρα θα έχει μια σταθερότητα για να υπάρξει μια οικονομική βελτίωση. Είναι όμως έτσι;
Είναι σαν να έχουμε μια οικογένεια με πρόβατα και χωράφια και σχεδιάζει πώς στο μέλλον θα καλυτερέψουν τα πράγματα.
Αυτό βέβαια θα ήταν λογικό αν δεν υπήρχε κάποιος λύκος που ουρλιάζει και θέλει να μοιραστούμε μαζί του τα χωράφια κα τα πρόβατα αλλιώς θα έχουμε φασαρίες. Αλλά τότε όχι ανάπτυξη δεν θα έχουμε αλλά κατρακύλα.
Μας έκανε εντύπωση από την προηγούμενη ακόμα κυβέρνηση η σιγουριά που εξέπεμπαν οι υπεύθυνοι για τη σταθερότητα στην περιοχή όταν ο Ερντογάν ωρυόταν (δεν κουράζεται;) Μόνο που εκείνοι πετούσαν κάτι σπόντες ότι δεν είμαστε μοναχοφαγάδες, ότι η Τουρκία έχει πολλά χιλιόμετρα ακτών και άλλα τέτοια περίεργα
Οι σημερινοί σιωπούν και η μόνη κίνηση ήταν η παραγγελία δύο φρεγατών στην Γαλλία. Με άλλα λόγια «ζήσε Μάη μου». Υπάρχει κάτι που έχει συμφωνηθεί και δεν μας το λένε γιατί είμαστε μικροί για να μάθουμε όλη την αλήθεια;
Εν τω μεταξύ ο λύκος ανεβάζει συνέχεια τις απαιτήσεις του. Εκτός από το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο, τώρα θέλει τη μισή Συρία, άφθονα μετρητά για να πληρώσει τα νέα όπλα, πυρηνικό εργοστάσιο και πυρηνική βόμβα. Τι άλλο θα κατεβάσει η κούτρα του;
Όμως το ερώτημα είναι άλλο. Ο Ερντογάν αυτό που φοβάται είναι ένα κουρδικό κράτος. Όμως είναι και δικτάτορας ουσιαστικά. Και ένας δικτάτορας θέλει πάντα επιτυχίες για να αποκοιμίζει τον λαό, κι αν όχι επιτυχίες τουλάχιστον προσδοκίες για επιτυχίες. Γι’ αυτό οι μεγαλοστομίες του και οι φανφάρες του. Βέβαια σκοπός του είναι να τα πάρει χωρίς τη χρήση όπλων. Αλλά αν τα πράγματα δεν πάνε κατ ευχή (δική του βέβαια) τι θα γίνει;
Θα εισέλθει στο τρελοκομείο; Παλιότερα είχε απαντήσει ο Γεώργιος Παπανδρέου (όχι δεν εννοούμε τον Γιωργάκη). Τότε είχε πει: «αν η Τουρκία εισέλθει στο τρελοκομείο θα την ακολουθήσουμε».Αλλά τότε είχαμε την αναλογία σε εξοπλισμούς 7 προς 10. Σήμερα;
Πολύ φοβούμαστε ότι μετά την τουριστική περίοδο θα έρθει η ώρα του λογαριασμού. Θέλουμε δεν θέλουμε θα πάμε σε διαπραγματεύσεις. Αν είχαμε ετοιμαστεί για να καταφέρουμε ένα ακαριαίο πλήγμα θα είχαμε άλλο αέρα, Αλλά τόσα χρόνια θέλαμε να ημερέψουμε το θηρίο. Ας ελπίσουμε ότι οι διαπραγματευτές μας θα είναι καλύτεροι από το δίδυμο Τσίπρα- Βαρουφάκη.
Κώστας Δαλακιουρίδης