Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Ποιος πολιτισμός μας θα πείτε. Κάθε φορά που πάμε στη δουλειά και γυρνάμε, τα μάτια μας σταματούν σε τόνους σκουπιδιών όταν η τελευταία αποκομιδή έγινε πριν δύο ημέρες! Ύψιστε Θεέ πότε μαζεύτηκαν και τι περιέχουν. Με τέτοιο ρυθμό θα ανοίγουμε κάθε τόσο χωματερές. Μα τί βάζουμε στα σπίτια μας για να βγαίνει τόση σαβούρα; Κι αυτή περιέχει τα πάντα: από ληγμένα τρόφιμα, παλιόρουχα, φάρμακα, πλαστικά, χαρτιά, μέταλλα κι ηλεκτρονικά όλα φύρδην μίγδην. Έτσι θα παν στη χωματερή δώρο για τις επόμενες γενεές
Διαβάζουμε ότι στη Φινλανδία το 58% των απορριμμάτων αποτεφρώνεται, το 44% το ξαναπαίρνουν και μόλις το 1% ( !!!) θάβεται. Επίσης από το χαρτί που πετούν το 70% ανακυκλώνεται, Ασύλληπτα νούμερα από ανθρώπους που σέβονται το περιβάλλον και είναι αυτό ένα δείγμα του πολιτισμού μιας χώρας.
Θα μας πείτε τώρα ότι εμείς έχουμε ζεστή καρδιά και μπράβο μας. Ναι αλλά σε τι περιβάλλον. Κάποιος Ελβετός είπε αν είχαν τις ομορφιές και τους τόπους που έχουμε εδώ, όλη η χώρα θα ήταν ένα αξιοθέατο. Το ότι ο τόπος μας είναι όμορφος δεν το συζητάμε. Γι’ αυτό μας τον υποθήκευσαν. Γιατί δεν μας αξίζει. Κοιτάτε πως τον καταντήσαμε.
Κάποιος θα πει ότι έχουμε τόση ελευθερία και δημοκρατία που αυτό είναι επόμενο. Εδώ η δημοκρατία ή μάλλον η ασυδοσία χτυπάει κόκκινο από την ένταση που τη βιώνουμε.
Ένα δείγμα της ποιότητας της δημοκρατίας είναι και η συμπεριφορά μας στο δρόμο. Χαιρόμαστε όταν βλέπουμε ευγενικούς οδηγούς γιατί παλιότερα αυτό ήταν άγνωστο είδος. Όμως η πλειονότητα θεωρεί ακόμα τους δρόμους δικούς της. Όλο το σκηνικό της κυκλοφοριακής αγωγής έχει τα στοιχεία μιας δημοκρατίας.Υπάρχουν νόμοι, υπάρχουν παραβάσεις, υπάρχουν τιμωρίες. Υπάρχουν δικαιώματα, υπάρχουν και υποχρεώσεις. Η κυκλοφορία είναι ομαλή όταν οι οδηγοί υπακούν στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Όταν ο καθένα κάνει του κεφαλιού του έχουμε καραμπόλες, μποτιλιαρίσματα, εκτροπές και…μετωπικές. Είμαστε ικανοί σε αυτοκινητόδρομους να πηδάμε τις μπάρες για να συγκρουστούμε μετωπικά. Μάλιστα! Κι αυτό δεν γίνεται από μια μερίδα του πολιτικού φάσματος. Το να είσαι προοδευτικός δεν σημαίνει ότι είσαι δημοκράτης στο δρόμο. Αυτή είναι μια ετικέτα. Στο δρόμο επικρατεί το «ή θα τους τελειώσω ή θα με τελειώσουν». Κι αυτό τα λέει όλα.
Δυστυχώς η νοοτροπία δεν είναι κάτι που αλλάζει από μέρα σε μέρα. Και μετά περιμένουμε καλύτερες ημέρες. Αλλά δυστυχώς η ανάπτυξη δεν είναι «πέσε πίτα να σε φάω». Θέλει αλλαγή νοοτροπίας. Κι αν εξαιρέσουμε μερικούς κυρίως νέους, οι άλλοι είμαστε για να μας κλαιν οι ρέγγες.
Κώστας Δαλακιουρίδης
