Του Κώστα Δαλακιουρίδη
– Τι καιρός είναι αυτός; Δηλαδή για να καταλάβουμε χειμώνα, πρέπει να πάμε στην Κρήτη;
– Αλκυονίδες μέρες αγαπητέ μου.
– Τί μέρες. Εδώ μιλάμε για μήνες. Κι εγώ σου λέω άλλαξε το κλίμα. Το κρύο και τα χιόνια μεταναστεύουν στον Νότο. Σε λίγο θα κάνουμε διακοπές στη Νορβηγία και σκι στο Μαρόκο!
– Έ όχι κι έτσι;
– Τι μου λες τώρα. Θυμάσαι πριν δεκαετίες πως ξεκινούσε να βρέξει και ξεχνούσε να σταματήσει; Ότι έστρωνε χιόνι και δεν έλιωνε για βδομάδες γιατί «καρτερούσε το άλλο να έλθει;» που έλεγαν οι παλιοί;
-Τώρα εμείς είμαστε οι παλιοί. Παλιότεροι δεν γίνεται. «Ζώντες γέροντες» που λένε οι Ζουλού!
– Τώρα μου τη σπας γιατί είμαι μια βδομάδα μεγαλύτερος…
– Για να σοβαρολογούμε εκείνο που λείπει είναι μια βροχούλα. Ούτε στα βουνά δεν βρέχει.
– Τί σου λέω; Εδώ στην Κρήτη πλημμυρίζουν τα οροπέδια! Θυμάσαι ότι «τω καιρώ εκείνω» οι Κρητικοί το καλοριφέρ μόνο κατ’ όνομα το ήξεραν;
– Όμως έχει και τα καλά του. Δεν καίμε τόσα καύσιμα. Άλλο να έχει έξω 10 βαθμούς και άλλο -5. Δούλευε το άτιμο και οι τοίχοι ήταν παγωμένοι.
– Δεν ξέραμε τότε από θερμομονώσεις και στεγανά παράθυρα. Παλιά αν καθόσουν με την πλάτη σε παράθυρο πάθαινες πνευμονία!
– Όμως υπάρχει κάτι που δεν άλλαξε από τότε. Ξύλα καίγαμε τότε ξύλα και τώρα. Όμως τα σπίτια ήταν αραιά και ο καπνός διαλυόταν. Τώρα έξω είναι θάλαμος αερίων ολημερίς. Αφού καμιά φορά ανοίγουμε τα παράθυρα να πάρουμε αέρα κι ο άλλος φωνάζει «κλείσ’ το, μας γέμισες καυσαέρια».
– Κι έχεις ένα σωρό επιστήμονες να λένε «δεν είμαστε βέβαιοι αν φταίει ο άνθρωπος» για την αλλαγή του κλίματος.
– Και ποιος φταίει αφού άλλο ζώο δεν έμεινε στον πλανήτη;
– Η ίδια η Γη ποιος άλλος;
– Και τη μεταβολή τη βλέπουμε σε μια ανθρώπινη ζωή;
– Μην το ψάχνεις και απόλαυσε τον Ιανουάριο που μας απομένει.
– Μα αυτός δεν είναι Ιανουάριος. Αλκυονάριος έπρεπε να λέγεται!
Κώστας Δαλακιουρίδης
