Ουδέν σχόλιον ! Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Πάλι πανικός!
– Ωχ! Δεν σε αντέχω!
– Γιατί;
– Μέσα στον πανικό είσαι πάντα!
– Εγώ είμαι μόνο; Δεν βλέπεις;
– Τι να δω;
– Τον πανικό!
– Ποιον πανικό;
– Εεεε! Δεν υποφέρεσαι! Με την καινούρια γρίπη!
– Κοίτα να σου πω! Έχω μάθει να μην πανικοβάλλομαι!
– Σιγά ρε φίλε! Μας αποστόμωσες τώρα! Άμα θα σου τύχει κάτι, τότε θέλω να σε δούμε! Να δούμε τι χρώμα θα έχει ο πανικός σου.
– Γιατί; Έχει χρώματα ο πανικός;
– Α! Καλά! Μικρός, μεσαίος, μεγάλος! Ο μεγάλος είναι κόκκινος! Εκεί που δεν ξέρεις τι σου γίνεται, τρέχεις στο σουπερμάρκετ, αδειάζεις τα ράφια, φτάνεις μέχρι τις σκυλοτροφές, τις προσπερνάς, το μετανιώνεις, γυρίζεις πίσω και αδειάζεις κα τα ράφια με τις σκυλοτροφές!
– Να σαι καλά, με έκανες και γέλασα!
– Είσαι βαθιά νυχτωμένος, δεν θυμάσαι παλιά, όχι και τώρα που η ιστορία επαναλαμβάνεται! Κάτι οι τρελές αγελάδες, κάτι η γρίπη των πτηνών, δεν θυμάσαι;
– Ναι, θυμάμαι!
– Γίνεται μια επανάληψη ενός οικονομικού πολέμου!
– Α! πάγαινε από δω ρε, και εσύ και οι συνωμοσίες σου!
– Γιατί ρε; Οι πόλεμοι δεν γίνονται τώρα όπως τους ήξερες,, όπως τους διάβαζες στην ιστορία με σπαθιά και όπλα και βόμβες! Οι πόλεμοι τώρα γίνονται με το χρήμα! Ανώδυνα, τρόπος του λέγειν δηλαδή, ανώδυνα, δεν ποτίζεται, θέλει να πει ο ποιητής, το χώμα με αίμα!
– Τι ακούω ο καψερός!
– Και που είσαι ακόμη! Αλλά άμα δεν θες σηκώνομαι και φεύγω!
– Καλά ρε, μην παρεξηγείσαι τόσο εύκολα, μια κουβέντα είπαμε! Μωρέ τι είναι τούτος!
– Τώρα ένας ιός κάνει την δουλειά, δουλεύει μόνος του, ούτε ΙΚΑ, χωρίς έξοδα και τρέχει και δεν φτάνει!
– Τι λες μωρέ καημένε! Και οι πολεμικές βιομηχανίες τι θα κάνουν; Θα κηρύξουν πτώχευση;
– Αυτές είναι για τοπικούς πολέμους! Παγκόσμιας εμβέλειας έχουμε άλλη τακτική!
– Λες ε;
– Λέω και ξαναλέω! Ξέρεις πόση ζημία έχουν οι χώρες από τον καινούριο ιό; Και άμα πέσει η οικονομία στα χαμηλά άντε να την σηκώσεις μετά!
– Λες ε;
– Ε, δεν λέω; Τι σου λέω τόση ώρα;
