Του Κώστα Δαλακιουρίδη
-Λες να κάνει ο Ερντογάν την Αγία Σοφία τζαμί;
-Εξαρτάται από τι θα αποφασίσει το δικαστήριο.
-Γιατί είναι ελεύθερο να αποφασίσει ότι θέλει;
– Αρκεί να συμφωνεί με τον Σουλτάνο!
-Α τόσο ελεύθερο! Και τι θα κερδίσει;
-Μερικά εκατομμύρια ψήφους.
– Ναι αλλά σου πάει η καρδιά να μπαίνεις σε ένα τζαμί που κάποτε ήταν δική σου εκκλησία;
-Απλά δεν θα μπω. Μια φορά μπήκα και ένιωσα μυρμήγκι
-Είδες τι δέος σε πιάνει; Δεν είναι ένα απίθανο έργο μηχανικής;
Λένε ότι είναι αντισεισμικό. Οι μεγάλες κολώνες πατούν ελεύθερα στα θεμέλια και ταλαντεύονται αλλά τον σεισμό τον παίρνουν οι τοίχοι. Δεν λέει το τραγούδι «κι απ’ την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες;»
-Και θα την κάνουν τζαμί;
-Εξαρτάται από τους ψηφοφόρους.
– Τους δικούς του;.
-Όχι. Του Πούτιν και του Τραμπ!
-Και θα λεν το τζαμί μας;
-Εδώ λένε ότι την Αγία Σοφία την έχτισαν Ασιάτες αρχιτέκτονες χωρίς να αναφέρουν τα ονόματα.
-Βέβαια, Ανθέμιος και Ισίδωρος δεν είναι τόσο ασιατικά και δεν γίνονται ασιατικά όπως ο Όμηρος έγινε Ομάρ.
-Όμως,το βέβαιο είναι ότι θα λένε ότι είναι δικό τους.
-Δεν μου λες Η Μόνα Λίζα ποιανού είναι;
-Ποια; η κόρη του φούρναρη; Μα του φούρναρη! Λες να είναι εξώγαμο;
-Κατάλαβα! Βρε λέω γι’ αυτή που έχουν κάτι σοκολατάκια απέξω!
-Α! τη Τζιοκόντα λες; Μα του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
-Είδες; Τ αριστουργήματα έχουν δημιουργό, δεν έχουν ιδιοκτήτη!
-Βέβαια, αξίζει να παινευτείς για κάτι που έκανες και όχι για κάτι που έχεις. Ο θαυμασμός πάει στο έργο κι όχι σ’ αυτόν που το έχει. Πόσο μάλλον αν το έκλεψε!
Κ. Δαλακιουρίδης.
