Είναι εκνευριστικό και θλιβερό να ακούμε τον Ερντογάν και άλλους επίσημους Τούρκους να λένε ότι το 1922 μας πέταξαν στην θάλασσα!
Επιμέλεια: Θόδωρος Δημητριάδης
Πρώτα-πρώτα, ξεχνάνε τι γινόταν τα αμέσως δύο προηγούμενα χρόνια, το 1920 και το 1921, όπου ο Ελληνικός στρατός ήταν νικητής.
Η ήττα των Ελλήνων το 1922 δεν οφείλεται στην υπεροχή των Τούρκων, αλλά σε δικά μας λάθη. Τα κάστρα πέφτουν από προδοσία, από λάθη και τα λάθη που έγιναν στην περίπτωση του πολέμου της Μικρασίας ήταν πολλά και τεράστια.
Υπάρχουν ανταποκρίσεις του Νομπελίστα Συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεη, που τότε σαν 23χρονος δημοσιογράφος κάλυψε ως ανταποκριτής ένα μέρος της κατάστασης, και πιο συγκεκριμένα την υποχώρηση.
Σε δύο ανταποκρίσεις του «Μια πομπή βυθισμένη στη σιωπή και τη θλίψη» και «Πρόσφυγες από τη Θράκη», που έψαξε και βρήκε ο Φρέντυ Γερμανός, γράφει:
«Σε καμιά περίπτωση δεν φταίει ο Έλληνας Φαντάρος για την ήττα του 22. Ακόμη και στην υποχώρηση οι κουρασμένοι Έλληνες στρατιώτες έδειχναν τις έξοχες αρετές τους. Έβλεπες ακόμη και εκείνη την ώρα στα σφιγμένα πρόσωπα το πείσμα, ένα πείσμα που σίγουρα θα κόστιζε ακριβά στους στρατιώτες του Κεμάλ, αν αναγκάζονταν να πολεμήσουν ξανά με τον στρατό αυτό. Αλλά ο πόλεμος στη Θράκη δεν έγινε ποτέ. Η Θράκη χαρίστηκε στον Κεμάλ με τη συνθήκη στα Μουδανιά».
(Στα μικρά γράμματα της Ιστορίας αναφέρεται ότι οι Τούρκοι πήραν αμαχητί την Ανατολική Θράκη, αντάλλαγμα για την καταστροφή της Προύσας από τον Ελληνικό στρατό για την οποία καταστροφή ζήτησαν αποζημιώσεις οι Τούρκοι τις οποίες το Ελληνικό Κράτος δεν μπορούσε να πληρώσει. Τα αποτελέσματα της ανακωχής των Μουδανιών ήταν αρνητικά για την ελληνική πλευρά, αφού συνολικά 400.000 Έλληνες (250.000 γηγενείς και 150.000 στρατιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι) υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα την Ανατολική Θράκη).
Σε μια άλλη ανταπόκριση με ημερομηνία 3 Νοεμβρίου 1922, ο Χέμινγουεη κυριεύεται από οργή. Το άρθρο είναι βασισμένο σε αποκλειστική συνέντευξη του με τον λοχαγό Ουίταλ, έναν από τους Βρετανούς παρατηρητές στον πόλεμο της Μικράς Ασίας.
Σύμφωνα με την συγκεκριμένη ανταπόκριση «Οι Έλληνες ήταν πρώτης τάξεως πολεμιστές και σίγουρα κάμποσα σκαλοπάτια παραπάνω από το στρατό του Κεμάλ. Αυτή είναι η άποψη του Ουίταλ. Πιστεύει ότι οι Εύζωνοι θα είχαν καταλάβει την Άγκυρα και θα είχαν τελειώσει τον πόλεμο αν δεν είχαν προδοθεί».
Τι ακριβώς εννοούσε ο Χέμινγουεη όταν μιλούσε περί «προδοσίας»;
«Όταν Ο Κωνσταντίνος ανέλαβε την εξουσία, γράφει στο ίδιο κομμάτι, όλοι οι Έλληνες αξιωματικοί που βρίσκονταν σε επιτελικές θέσεις υποβαθμίστηκαν αμέσως σε χαμηλότερα πόστα. Πολλοί από αυτούς είχαν κερδίσει τους βαθμούς τους επ’ ανδραγαθία στο πεδίο της μάχης. Ήταν έξοχοι πολεμιστές και μεγάλοι ηγέτες. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε το Κόμμα του Κωνσταντίνου να τους διώξει και να τους αντικαταστήσει με άκαπνους αξιωματικούς που δεν είχαν ακούσει ποτέ τους να πέφτει μια τουφεκιά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σπάσει το μέτωπο».
Συμπέρασμα: Καταστροφή ήταν οι ξενόφερτοι βασιλιάδες για τη χώρα. Αυτή ήταν η πραγματική Καταστροφή.
Οι Τούρκοι προσπαθούν συνεχώς όχι μόνο να αλλοιώσουν την Ιστορία αλλά και να οικειοποιηθούν την Ιστορία μας! Την Ελληνική Ιστορικότητα της Μικρασίας, του Πόντου, της Καππαδοκίας, όπου ένα πλήθος Ελληνικών Πόλεων, αρχαίων και νεότερων δείχνουν την ελληνικότητα του χώρου, και αυτό δεν αλλάζει !
Σίγουρα δεν μου αρέσει ο όρος καταστροφή για την απώλεια δικών μας τόπων, που προήλθε αποκλειστικά από προδοσίες και λάθη. Τόπων που η ελληνικότητά τους πηγαίνει και 6.000 χρόνια πίσω στο παρελθόν. Με τόσες πολλές Ελληνικές Πόλεις, οι οποίες υπάρχουν σε όλο εκείνο το χώρο. Χρεωνόμαστε δυστυχώς μια άδικη καταστροφή που προέκυψε από μια άδικη ήττα.
(πηγή: Limnosnea, Χριστίνα Κάβουρα)
