Μόλις βγαίνει μια καινούργια κυβέρνηση μετά τις εκλογές, ξεχνάει τα χαμόγελα και τις καρδούλες, παίρνει ένα σοβαρό, λυπητερό και πένθιμο ύφος και μάς λέει,
«Και τώρα, μάγκες, τα κεφάλια μέσα, αυτά που ξέρατε μέχρι τώρα προεκλογικά να τα ξεχάσετε. Προσγειωθείτε στην σκληρή πραγματικότητα και μη περιμένετε, γιατί το ταμείο του κράτους είναι μείον. Παραλάβαμε καμένη γη, είμαστε χρεωμένοι μέχρι τον λαιμό, οι δανειστές μάς πιέζουν και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μπορεί το Συμβούλιο της Επικρατείας να σάς δικαίωσε και να έχετε να παίρνετε αναδρομικά, αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα, πρέπει να βάλουμε πλάτη όλοι μαζί και να περιμένετε. Δυστυχώς και να θέλουμε δεν μπορούμε να σάς δώσουμε, είναι οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των θεσμών και των δανειστών».
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Το είπε και ο αρχαίος μας Έλληνας φιλόσοφος, ο Σωκράτης, «Ούκ άν λάβης παρά τού μή έχοντος», δηλαδή, μη περιμένεις να πάρεις κάτι από κάποιον που δεν έχει να σού δώσει τίποτα.
Το είπε και ο Μανώλης Χιώτης για τους σύγχρονους προεκλογικούς παραμυθάδες:
«Αυτά που λες εγώ τ’ ακούω βερεσέ, τα παραμύθια σου τ’ ανθίστηκα πια τώρα, και το κατάλαβα πως ήμουνα για σε ο πασατέμπος σου για να περνάει η ώρα».
Δεν χρειάζεται να μάς το πει κάποιος. Το ξέρουμε, αλλά, να, σαν λαός μάς αρέσει να ονειρευόμαστε, να μάς λένε παραμύθια. Γι’ αυτό και η χώρα μας από την αρχαιότητα έχει βγάλει τους μεγαλύτερους παραμυθάδες, Αίσωπο, Αριστοφάνη, Όμηρο κλπ.
Και συνεχίζει να βγάζει μέχρι σήμερα.
Ιδίως πριν από τις εκλογές.
Ετσι λοιπόν, έζησαν αυτοί καλά (όσοι εκλέχτηκαν βουλευτές, υπουργοί, υφυπουργοί, αναπληρωτές, επικρατείας, σύμβουλοι, γενικοί γραμματείς, ευρωβουλευτές κλπ.), κι εμείς καλύτερα..
