– Αν το καλοσκεφτείς…
– Τι να σκεφτώ πάλι;
– Για φαντάσου… Πόσο χρονών είσαι ρε;
– ΤΙ σχέση έχουν τα χρόνια μου;
– Γιατί; Δεν λες την ηλικία σου; Την κρύβεις; Θες να το παίζεις τζόβενο;
– Όχι ρε, αλλά μου ήρθε ξαφνικό. Τι σχέση μπορεί να έχει η ηλικία μου με αυτά που σκέφτεσαι εσύ…
– Ναι, έχει, θέλω να σου κάνω μάγια!
– Πες μας το κι αυτό!
– Εμ, τι άλλο να σου πω, αφού μου κρύβεσαι! Τέλος πάντων μη μου λες, πάνω κάτω στην ηλικία μου είσαι! Άκου λοιπόν, για σκέψου τι θα γράφουν για μας στην Ιστορία μετά από εκατό χρόνια… μετά από διακόσια χρόνια…
– Μετά από τριακόσια χρόνια… Ρε, δεν πας παραπέρα, όρεξη θα είχαν να ασχοληθούν μαζί μας!
– Δε λέω, αλλά οι ιστορικοί σίγουρα, οι ερευνητές, κάποιοι δημοσιογράφοι…
– Θα γράφουν για σένα και για μένα;
– Το τρέχεις πολύ ρε! Δεν εννοώ προσωπικά εμάς! Όλη αυτή την περίοδο πιάνει, πόσο να πιάνει λες…
– Και πέντε μποφόρ…
– Όχι ρε! Πόσα χρόνια τώρα; Δεν θα ναι καμιά εικοσαριά μη σου πω και παραπάνω,
– Είκοσι χρόνια; Τόσα πολλά;
– Και λίγα σου λέω! Βάλε μια βαρβάτη οικονομική καταβύθιση που συνεχίζει ακόμη και σήμερα και εμφανίζεται με διάφορες παραλλαγές! Αφού φάγαμε τις σφαλιάρες μας με το χρήμα, τι ήρθε μετά; Κάτι ιοί, κάτι τρεχάτε να μην κολλήσετε, α μπα δεν είναι τίποτα, πέσαν αρκετοί, μπα ψέματα είναι μην τους πιστεύετε, να κλειστείτε σπίτια σας να γλυτώσετε, άντε ρε βγείτε όξω σας δουλεύουν ρε, σας ταΐζουν χόρτο, μετά βγήκαμε όξω, ξεθάρρεψε το πρόβατο, διανθίστηκαν και μερικές άλλες περιπέτειες έτσι για να αποφύγουμε την μονοτονία, η οικονομία πάει κατά διαόλου μεριά, στο βάθος του τούνελ βλέπω κάτι να λαμπυρίζει, όσο να πεις δεν θα έρθει και κάτι άλλο; Α ξέχασα τους ουρανούς που ανοίγουν διάπλατα και ανακαινίζουν τα παμπάλαια ποτάμια, βάλε από πάνω και κάτι πυρκαγιές, διότι ο ήχος χωρίς φως δεν πάει, και να σου το θέαμα συμπληρώθηκε Είμαι σίγουρος ότι θα απολαύσουμε και τη συνέχεια…
– Έλα ρε μην είσαι απαισιόδοξος!
– Γιατί ρε, με εμποδίζει κανένας; Ό,τι θέλει δεν κάνει ο καθένας και το κάθε τι; Κι εγώ από πίσω, άντε φώναξε για τη ρακί, σώθηκε το μπουκάλι, άντε κουνήσου!
Ουδέν Σχόλιον! – Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
#Βασίλης Μόσχης #Ουδέν σχόλιον
