– Τι είναι αυτό;
– Καλά, δε βλέπεις;
– Επειδή το βλέπω, αναρωτιέμαι τι είναι; Και θα το καταφέρεις όλο αυτό;
– Και γιατί να μην το καταφέρω;
– Ρε, θα πάθεις τίποτα! Είναι δυνατόν;
– Και πως θα χορτάσω ρε; Μου λες;
– Και για να χορτάσεις πρέπει να φας όλο αυτό το πολυώροφο κτήριο;
– Και πως θα χορτάσω;
– Να φας, δεν αντιλέγω! Αλλά αυτό που έφτιαξες θα σου τινάξει το στομάχι στον αέρα! Είναι δυνατόν;
– Και τι να κάνω δηλαδή;
– Βάλε μια φέτα τυρί και μια φέτα γαλοπούλα και εντάξει!
– Δηλαδή εσύ είσαι σίγουρος ότι με ένα τοστ όπως το λες θα χορτάσω; Το πολύ σε δυο ώρες θα λιποθυμήσω από την πείνα!
– Ε, όχι ρε τα παραλές!
– Καθόλου! Και, συγγνώμη, μια διευκρίνιση! Για πρωινό εννοείς; Ή για μεσημεριανό ή για βραδινό; Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις. Το πρωινό θέλει μπόλικες θερμίδες, ξεκινάς ολόκληρη μέρα, όλο χαρά και εργασία! Θα την βγάλεις με ένα τοστ; Για μεσημέρι δεν το συζητάμε. Για βραδινό κάπως πάει κι έρχεται! Άντε να βάλεις δίπλα κι ένα γιαουρτάκι. Όχι λάθος, με το γιαουρτάκι αυξάνονται οι βραδινές θερμίδες! Δεν στέκει!
– Τι θες να πεις; Ότι με τέσσερα τοστ δεν χορταίνει μια τετραμελής οικογένεια;
– Εσύ τι λες;
– Ξέρω εγώ; Θα πάρεις 4 φέτες γαλοπούλα, 4 φέτες τυρί, μια μικρή συσκευασία ψωμί τοστ και μια χαρά! Όχι που παίρναμε δέκα φέτες από το ένα, δέκα φέτες από το άλλο, και μετά τα πετούσαμε!
– Για στάσου ρε φίλε, με τέσσερες φέτες θα σου βγει πιο ακριβό, διότι βάλε και το χαρτί, ανεβαίνει το κόστος. Αν πάρεις όμως περισσότερες φέτες χάνεται η διαφορά βάρους. Και μη μου πεις ότι τα πετούσαμε. Έτσι έκανες εσύ; Την επόμενη μέρα δεν χτυπούσες ένα τοστάκι; Το χτυπούσες! Μη μου λες ότι πετούσες τα υπόλοιπα. Και άμα ήταν να τα πετάξεις γιατί να τα αγόραζες; Πάλι με κούρασες!
– Εγώ;
– Εμ ποιος; Εγώ; Μου πετάς τέσσερα τοστ και από δω παν κι οι άλλοι! Αυτά τα τοστ μου θυμίζουν τα γεμιστά της Φωτίου!
– Τοστ και γεμιστά σημειώσατε ισοπαλία!
– Λάθος! Τοστ και γεμιστά σημειώσατε …παρηγοριά στον άρρωστο!
