Πριν λίγες μέρες διάβασα μια προτροπή του ιερού Χρυσοστόμου και μου κόλλησε στο μυαλό : «Να αναγκάζεις το μυαλό σου να κάμνει αυτό που είναι σωστό». Νομίζω οι περισσότεροι από εμάς μάλλον δεν το εφαρμόζουμε.
του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
Ας ακούσουμε την πραγματικότητα από τον μεγάλο Ντοστογιέφσκι που ψήθηκε μέσα στο καμίνι της ζωής και γράφει στο έργο του «Το υπόγειο» : «Από τη στιγμή που περνούσε κάτι από το μυαλό μου τραβούσα ακαταμάχητα και σαν μεθυσμένος προς την πραγματοποίησή του. Δηλαδή ήταν πάντα μετά το γεγονός που κατηγορούσα τον εαυτό μου». Σας θυμίζει τίποτα ;
Χάνουμε όμως την ομορφιά της ζωής αν δεν αναγκάζουμε το μυαλό μας να κάμνει αυτό που είναι σωστό. Ξέρω, σε μερικούς το αναγκάζω προκαλεί αλλεργία, θα τους θυμίσω όμως το δεντράκι που το αναγκάζουμε να ζει με στηρίγματα, κάποια στιγμή θα ευτυχήσει να γίνει δέντρο, αλλιώς δεν θα γινόταν. Θα δώσω λίγα παραδείγματα για την ωφέλεια της προτροπής του ιερού Χρυσοστόμου και ο καθένας σας μπορεί να σκεφτεί και άλλα.
Βλέπω μαθητές στο Λύκειο οι οποίοι επειδή πολλοί συμμαθητές τους έχουν τα μαθήματα γραμμένα στα παλιά τους τα παπούτσια επηρεάζονται και αδιαφορούν. Πρέπει όμως να αναγκάσουν το μυαλό τους να κάνει αυτό που είναι σωστό και να είναι όσο μπορούν επιμελείς για να αποκτήσουν ένα σοβαρό επίπεδο μόρφωσης.
Από την ευαισθησία του χαρακτήρα σου και από τις απροσεξίες που έκανες από μικρό παιδί έφτασες στο σημείο να ενοχλεί την συνείδησή σου ακόμα και η θέα των γυναικών. Ακόμα και αθλήτριες να βλέπεις εσένα το μυαλό αμέσως πηγαίνει στο πονηρό. Πρέπει λοιπόν να εφαρμόσεις τον λόγο τού Ευαγγελίου «αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει καλύτερα να το βγάλεις», και εννοεί ο Χριστός να ξεκόψεις από οτιδήποτε σε ερεθίζει όσο χρήσιμο και αν σου είναι. Να αναγκάσεις το μυαλό σου να ξεχάσει ταινίες, μουσικές, τηλεόραση … αν θέλεις να μην κινδυνέψει η σωτηρία της ψυχής σου.
Από την απροσεξία σου έφτασες στο σημείο κι έγινες αλκοολικός. Αν θέλεις πραγματικά να γλιτώσεις από το πάθος και την εξάρτηση θα αναγκάσεις το μυαλό σου όχι μόνο στο σπίτι να μην έχεις αλκοολούχα ποτά και ούτε να βλέπεις άλλους να πίνουν, αλλά και ούτε από τα μπαράκια έξω δεν θα ξαναπεράσεις.
Αρραβωνιάζονται ο νέος και η νέα και μπαίνει αμέσως ο πειρασμός της εποχής μας να κοιμούνται μαζί. Ναι αλλά, ο αρραβώνας είναι στάδιο δοκιμασίας για να εξετάσουν αν μπορούν να περάσουν μαζί μια ζωή. Όπως έλεγε ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος σε μια ομιλία, οι προγαμιαίες σχέσεις θολώνουν την κρίση των νέων και δεσμεύουν την ελευθερία της επιλογής τους. Πρέπει οι δυο τους να αναγκάσουν το μυαλό τους να κάνει το σωστό για να έχουν μια καλή αρχή στη νέα τους ζωή. Και όπως λέει ο λαός «η καλή αρχή είναι το ήμισυ του παντός».
Στην ψηφοφορία στην Βουλή την επόμενη Πέμπτη για τον γάμο ομοφυλόφιλων πολλοί βουλευτές θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση επειδή η συνείδησή τους δεν τους επιτρέπει να τον ψηφίσουν, αλλά δέχονται μεγάλες πιέσεις και πιθανόν να χάσουν την θέση που κατέχουν, αν δεν τον ψηφίσουν. Αν θέλουν όμως να μην υποβαθμιστεί η ζωή τους πρέπει να αναγκάσουν το μυαλό τους να κάνει αυτό που είναι σωστό.
Κάθε μέρα υπέφερε ο Λώτ στα Σόδομα από την αισχρή ζωή των πολιτών. «Βλέμματι γαρ και ακοή ο δίκαιος, εγκατοικών εν αυτοίς, ημέραν εξ ημέρας ψυχήν δικαίαν ανόμοις έργοις εβασάνιζεν» (Β΄Πετρ.2,8). Αν και βασανιζόταν η ψυχή του κάθε μέρα από τις αισχρότητες που γινόντουσαν στα Σόδομα, ο δίκαιος Λώτ ανάγκαζε το μυαλό του να κάμνει αυτό που ήταν σωστό.
