– Είσαι καλός στην επίλυση εξισώσεων;
– Φφφφ… Αριστούχος!
– Ωραία τότε! Πως θα μικρύνουμε την απόσταση από το χώμα στο ράφι;
– Συγγνώμη, αλλά δεν εννοώ…
– Ρε, την απόσταση
– Μικραίνει η απόσταση;
– Πως δεν μικραίνει!
– Εε, εγώ δεν ξέρω… Δεν έχω φτάσει μέχρι εκεί… Είναι στο επόμενο κεφάλαιο αυτά που ρωτάς. Όταν μάθω θα σου πω!
– Ωραία! Πώς να συνεννοηθούμε μετά;
– Ας μη συνεννοηθούμε!
– Το ίδιο είναι το αυτοκίνητο με το τρένο με το αεροπλάνο;
– Τώρα αυτά που κολλάνε;
– Μεγαλώνουν ή μικραίνουν την απόσταση!
– Α! Τώρα κατάλαβα! Ναι, αλλά το χώμα και το ράφι που κολλάει; Κολλάει;
– Για πιάσε διαδρομή από κάτω, από το χώμα και ακολούθα την πορεία μέχρι το ράφι!
– Κάτι σαν να αρχίζω να καταλαβαίνω. Προφανώς εννοείς τα γεωργικά προϊόντα που καλλιεργούνται εννοείται στη γη και η πώληση τους από κάποιο κατάστημα στους καταναλωτές.
– Μπράβο είσαι καλός. Σου βάζω άριστα!
– Τώρα… έχω μια απόσταση… από πού να πούμε… ας πούμε από εδώ μέχρι την Αθήνα για παράδειγμα. Είναι κάποια χιλιόμετρα, δεν είναι;
– Ναι!
– Λοιπόν, τα προϊόντα ταξιδεύουν με φορτηγά… δεν θέλουν κάποιο χρόνο; Θέλουν! Πόση ώρα θα κάνουν; Δεν θα κάνουν πέντε με εξη ώρες; Θα κάνουν!
– Που θα καταλήξεις προσπαθώ να καταλάβω.
– Πάλι στην προσπάθεια είσαι;
– Εμ!
– Δεν στέλνουμε προϊόντα και στο εξωτερικό; Γεωργικά εννοώ, μην σκεφτείς κάτι άλλο! Πως θα πάνε; Με αεροπλάνο; Με τρένο; Με πλοίο; Κάτι από όλα! Ναι; Ναι!
– Και λοιπόν;
– Επίλυσε μου σε παρακαλώ την …ασυνάρτητη συνάρτηση της τιμής πώλησης της πρώτης περίπτωσης με την δεύτερη. Γιατί τα ελληνικά προϊόντα είναι ακριβότερα εδώ και φθηνότερα εις την αλλοδαπήν;
– Έλα μου ντε, αυτό το διάβασα κι εγώ!
– Λοιπόν, ποιος θα απαντήσει; Κάποιος; Κανείς; Δεν βλέπω χέρια! Κανείς δεν ξέρει! Αχ! Πάλι αδιάβαστοι μου ήρθατε σήμερα!
Ουδέν Σχόλιον! – Γράφει ο Βασίλης Μόσχης