Ο «Τουριστικός και πανεμπορικός οδηγός Μακεδονίας και Θράκης» που κυκλοφορεί το 1963 περιλαμβάνει κατάλογο (σσ. 913-942) των καταστημάτων και των οικονομικών δραστηριοτήτων της πόλης (εκδότης αναγράφεται η «Κόσμος Ελλάς. Εκδοτικαί διαφημιστικαί επιχειρήσεις», τόπος έκδοσης η Αθήνα και εκτείνεται σε 1198 σελίδες με εκατοντάδες εννοείται διαφημίσεις).
Η Κατερίνη τη χρονιά αυτή διαθέτει σύμφωνα με τον Οδηγό ανάμεσα στα άλλα: 32 γιατρούς, 26 δικηγόρους, 21 καφενεία, 17 καπνέμπορους, 17 καπνομεσίτες, 14 κοσμηματοπωλεία, 13 ράπτες, 13 κρεοπωλεία, 12 οδοντιάτρους, 11 καταστήματα ξυλείας, 10 βιβλιοχαρτοπωλεία, 10 ζαχαροπλαστεία, 10 κλινικές, 10 καταστήματα πωλήσεως ραδιοφώνων, 8 αρτοποιεία, 6 εμποροραφεία, 6 φαρμακεία, 5 κινηματογράφους, 5 φωτογραφεία, 5 ξυλουργικά εργοστάσια, 5 εστιατόρια, 5 κομμωτήρια, 4 εξοχικά κέντρα στην Παραλία, 4 κυλινδρόμυλους, 3 πολιτικούς μηχανικούς, 3 ξενοδοχεία, 3 τράπεζες, 3 φροντιστήρια, 2 κουρεία, 2 πρακτορεία εφημερίδων, 1 φροντιστήριο ξένων γλωσσών, 1 κέντρο διασκέδασης (Μουλέν Ρουζ, στο δημοτικό πάρκο), 1 πρακτορείο ταξιδίων (Κ. Μαυροειδής).
(Σήμερα [2020], σύμφωνα με τα στοιχεία του Επιμελητηρίου Πιερίας το οποίο ιδρύθηκε το 1951 με Β.Δ. ως «Επαγγελματικόν και Βιοτεχνικόν Επιμελητήριον», ο αριθμός των εγγεγραμμένων επιχειρήσεών του ξεπερνά τις 10.500 και κατατάσσονται σε 3 τμήματα: το Εμπορικό, το Υπηρεσιών και το Μεταποιητικό).
Από την άλλη, η πολιτιστική δραστηριότητα και οι πολιτιστικές υποδομές της πόλης είναι την περίοδο αυτή σχεδόν ανύπαρκτες. Σχολιάζοντας την κατάσταση ο μαχητικός εκδότης της εφ. Νέα Εποχή Σάββας Κανταρτζής γράφει σχετικά σε εύστοχο σημείωμά του με τον τίτλο «Θλιβερόν φαινόμενον» (17.2.1962):
«Καθ’ όλην την χειμερινή περίοδον — την κατ’ εξοχήν αυτήν περίοδον των πνευματικών και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων — η Κατερίνη είχε δύο μόνον, νομίζομεν, διαλέξεις και καμμίαν καλλιτεχνικήν συγκέντρωσιν! Του κ. Χασαπίδη διά τον Γκάντι και του κ. Μαλούχου διά την αγωγήν του παιδιού. Πράγματι αξίζει ένα μεγάλο άφεριμ διά το κατόρθωμα. Αν μάλιστα εις τούτο προστεθεί και η ίδρυσις εις τα χαρτιά της δημοτικής μας βιβλιοθήκης, η μη πραγματοποίησίς της όμως εις την πράξιν, δικαιούμεθα να διεκδικήσουμεν και βραβείον από την Ακαδημίαν Αθηνών διά τας τοιαύτας πρωτοφανείς πνευματικάς και καλλιτεχνικάς μας επιδόσεις. […] Πόλις όμως χωρίς πνευματικήν κίνησιν, χωρίς βιβλιοθήκην και χωρίς συγχρονισμένα μέτρα προόδου και πολιτισμού, δεν αξίζει καν να λέγεται πόλις».
Μικροϊστορικά του Αντώνη Κάλφα
