Καθώς οδεύουμε προς το τέλος της Μ.Τεσσαρακοστής η προτροπή του υμνωδού της Εκκλησίας για κάθαρση και αγιασμό των αισθήσεων ενόψει της μεγάλης εορτής του Πάσχα καθίσταται επιτακτικότερη. Μάλιστα οι δύο τελευταίες Κυριακές των Νηστειών [Δ΄ και Ε΄] είναι αφιερωμένες σε δύο εμβληματικές μορφές της χριστιανικής πνευματικότητας. Τον άγιο Ιωάννη της Κλίμακος και την οσία Μαρία την Αιγυπτία. Ο πρώτος, ηγούμενος της Ι.Μονής Σινά, φωτισμένος θεολόγος και ασκητής, συνέταξε την περίφημη «Κλίμακα» των αρετών που πρέπει να κοσμούν τον πιστό, ξεκινώντας από τις πιο απλές και πρακτικές και φθάνοντας μέχρι τις υψηλότερες. Ο βίος δε της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας μας διδάσκει πως μια πωρωμένη πόρνη μπορεί με την ειλικρινή μετάνοια, την πνευματική άσκηση και αφοσίωσή της στο Χριστό να μεταμορφωθεί σε αγία.
Η κάθαρση του ανθρώπου από τα πάθη και την προσκόλληση του στις εφήμερες υλικές απολαύσεις αποτελεί την πεμπτουσία της χριστιανικής πνευματικότητας και της ηθικής εξύψωσης του προσώπου. Για το λόγο αυτό η Μ.Τεσσαρακοστή αποτελεί περίοδο ασκήσεως και αγώνα του πιστού στην καταπολέμηση των ορατών και αοράτων εχθρών της ψυχής και καιρό εγκράτειας, μετάνοιας, προσευχής και κατάνυξης. Μας δίνεται η ευκαιρία για απολογισμό της πνευματικής μας πορείας, ενδοσκόπηση, στοχασμό και αναζήτηση νοήματος του βίου μας σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου.
Δυστυχώς η αγωνία και ο φόβος που μας διακατέχει από τους αιματηρούς πολέμους των γειτονικών μας χωρών, οι πολλαπλές βιοτικές μέριμνες, ο καταιγισμός των προκλήσεων και πειρασμών του κοινωνικού περιβάλλοντος και των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας και δικτύωσης ,που κατακλύζουν την καθημερινότητά μας δεν αφήνουν στον αγχωμένο άνθρωπο της εποχής μας έστω και τον ελάχιστο χρόνο για στοχασμό και πνευματική καλλιέργεια. Η περιρρέουσα αρνητική ατμόσφαιρα τον κρατά σφικτά καθηλωμένο στα εφήμερα, καθώς αγωνιά και αγχώνεται από την αβεβαιότητα για το « τι τέξεται η επιούσα».
Το λίγο διάστημα που απομένει μέχρι τη μεγάλη Γιορτή ας ριχτούμε δυναμικά με πίστη και ελπίδα στον καλό αγώνα της ψυχικής κάθαρσης για να αξιωθούμε «κεκαθαρμέναις διανοίαις» του απροσίτου φωτός της Αναστάσεως.
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΝΑ- ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
