Σε μια περίοδο όπου οι δοκιμασίες, ο πόνος, οι αρρώστιες, ο θάνατος προσφιλών μας προσώπων, ο φόβος μιας εμπόλεμης σύρραξης και κάθε είδους τραγικά γεγονότα ταράζουν την καθημερινότητά μας η γιορτή της Ανάστασης μας δίνει κουράγιο, παρηγοριά και ελπίδα. Η μοναδική ελπίδα που συνέχει και συντηρεί τον πεπερασμένο και αδύναμο άνθρωπο.
Τον τελευταίο λόγο για τον πιστό χριστιανό δεν τον έχει ο θάνατος ,αλλά η Ανάσταση, η πέραν του τάφου ζωή. Η Ανάσταση του Κυρίου σηματοδοτεί την λύτρωση μας από την φθορά στην αφθαρσία και από τον θάνατο στην αθανασία. Ο θάνατος έχει νικηθεί οριστικά και η ανάσταση των κεκοιμημένων είναι δεδομένη. Η Ανάσταση ήρθε ως ζωοποιό μήνυμα στην ψυχή του ανθρώπου, ως άγκυρα ελπίδας, ασφαλής και βεβαία.
Η προσδοκία μας για την εκ νεκρών ανάσταση δεν αποτελεί μια μυστικιστικού τύπου απάντηση για ψυχολογική ανακούφιση του πόνου του θανάτου, αλλά στηρίζεται στην αδιάψευστη μαρτυρία αυτοπτών μαρτύρων. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης διαβεβαιώνει « ό ακηκόαμεν, ό εωράκαμεν τοις οφθαμοίς ημών, ό εθεασάμεθα και αι χείρες ημών εψηλάφισαν» [ Ίω.1] Πρόκειται για εμπειρική μαρτυρία του επίγειου βίου και της αναστάσεως του Χριστού, για ένα πραγματικό γεγονός ένεκα του οποίου έδωσαν την ζωή τους για την διάδοση του αισιόδοξου αυτού μηνύματος.
Το χριστιανικό Πάσχα ανανεώνει κάθε χρόνο στους πιστούς την ελπίδα για τον θρίαμβο της δικαιοσύνης πάνω στη αδικία, της αλήθειας πάνω στο ψέμα και της νίκης της ζωής πάνω στον θάνατο.
Τρεις αρετές, που χαλυβδώνουν την ψυχή του ανθρώπου και τον οπλίζουν με δύναμη και θάρρος να μη κάμπτεται από τις απρόσμενες συμφορές και δυσμένειες της καθημερινότητας είναι η ελπίδα, η αισιοδοξία και η άκαμπτη θέλησή του στον αγώνα της ζωής.
Και όπως χαρακτηριστικά τονίζει για την δύναμη της ελπίδας ο ποιητής Γ.Δροσίνης: «Και στης ζωής τους πιο βαρείς χειμώνες, Αλκυονίδες μέρες καρτερώ»
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΝΑ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
