– Χριστός Ανέστη!
– Αληθώς ο Κύριος!
– Πως πέρασες;
– Απλά, ήσυχα, καναπεδάτα, ήρεμα!
– Σωστός ο κύριος!
– Και λίγα νευράκια δεν μπόρεσα να τα αποφύγω!
– Γιατί τι έγινε; Γιορτινές μέρες;
– Καλά, μην φανταστείς, όλα ήρεμα στον περίγυρο, λίγο πιο πέρα!
– Πόσο πιο πέρα;
– Πιάσε σύνορα, και ανέβα ψηλά!
– Κατά βόρεια;
– Ναι, Στην γηραιά Αλβιώνα!
– Ποια είναι αυτή;
– Δε σε πιστεύω! Δεν ξέρεις τι εστί γηραιά Αλβιώνα;
– Γιατί; Αυτή με ξέρει για να την ξέρω κι εγώ;
– Ρε, Γηραιά Αλβιώνα είναι η Μεγάλη Βρετανία, ρε! Είναι παλιότερη ονομασία! Τι ψάχνεις να βρεις τώρα! Τα μεγάλα σαλόνια όταν θέλουν ευπρεπίζονται! Είναι δυνατόν μια μεγάλη αυτοκρατορία να μην έχει να επιλέξει ονομασίες…
– Έλα ρε, τι μαθαίνει κανείς! Αλήθεια, δεν το ήξερα!
– Άντε ρε, δεν σε πιστεύω!
– Και όμως πρέπει να με πιστέψεις!
– Ε, τι να σου πω δεν έχεις πολλές επαφές με βασιλιάδες και πρίγκιπες, για αυτό!
– Εσύ δηλαδή τι επαφές και συγγένειες έχεις;
– Ούτε το ένα, ούτε το άλλο, απλώς διαβάζω ρε, μαθαίνω, ανοίγει λίγο το μυαλό μου!
– Καλά! Και τώρα για πες, που θες να καταλήξεις για να δικαιολογήσεις τα νευράκια σου!
– Ρε, ήρθε ο Χάρρυ στο Λονδίνο και από ό,τι διαβάζω δεν μπόρεσε να δει τον πατέρα του λόγω βεβαρημένου προγράμματος!
– Βεβαρημένου… τι;
– Είχε πολλή δουλειά ρε, αμάν!
– Και;
– Τι και; Όταν ο πατέρας σου έχει πολλή δουλειά και πνίγεται δεν τον βλέπεις. Ειδικά όταν ο μπαμπάκας σου είναι βασιλιάς!
– Δεν σε πιστεύω ρε,! Γίνεται; Και πρώτα από όλα τι βαρύ πρόγραμμα έχει ένας βασιλιάς στις εποχές μας; Άντε μην πω!
– Και ήταν μόνος! Ούτε παιδιά, ούτε γυναίκα, μόνος!
– Άρα έλειπε η πέτρα του σκανδάλου!
– Ναι ρε! Είναι δυνατόν; Ίσα ίσα, όταν είσαι βασιλιάς και κόβεις και ράβεις, κανονίζεις να δεις και το βλαστάρι σου!
– Τελικά, τι προβλήματα κι αυτοί οι βασιλιάδες! Είδες; Από πού να πιαστείς;
– Μπα, έχεις δίκιο! Τι προβλήματα! Καλά, που δεν ανήκω σε καμιά βασιλική οικογένεια! Το φαντάζεσαι;
– Ναι, ρε θα έχανες τα ουζάκια και τα θαλασσινά σου στην λαδόκολλα δίπλα στο κύμα!
– Εμ, χάνεται αυτή η απόλαυση;
