– Βαριέμαι!
– Μου το χαλάς! Πρώτη φορά εκδηλώνεσαι τοιουτοτρόπως! Τι σου χάλασε τη διάθεση;
– Πάντα χαλασμένη την έχω! Δεν μπορεί να είναι διαφορετικά, δεν μπορεί να είναι πιο ευδιάθετη…
– Ποια ρε;
– Για την διάθεση δεν μιλάμε, ξεχνάς εύκολα, να το προσέξεις αυτό!
– Και λοιπόν; Τι συνέβη σε αυτήν όμορφη χώρα που σου χάλασε τη διάθεση;
– Είναι αυτό που δεν ξέρουμε τι θέλουμε, τη μια παγώνουμε, πωπω πάει το πετρέλαιο, καυσωνόμαστε, πωπωπ πάει η ΔΕΗ!
– Γιατί δεν έχουμε δίκιο;
– Είπε κανείς το αντίθετο; Μέγιστο, απλώς το ανέφερα για να πάει εκεί που πρέπει να πάει, κατάλαβες τώρα;
– Όχι, ρε!
– Έχω πάθει ένα ηλεκτροσόκ σποραδικής ενημέρωσης!
– Ωχ!
– Και λοιπόν, πινακωτή πινακωτή από το άλλο μου το αυτί! Κατάλαβες;
– Όχι!
– Έχουμε κόσμο και κοσμάκη να κονταροχτυπιέται για την υπεραύξηση του τουρισμού και τις επιπτώσεις της στους ιθαγενείς κατοίκους, όπως εγώ , όπως εσύ…
– Γιατί; Εγώ ιθαγενής είμαι;
– Όχι ρε, Ινδιάνος!
– Είμαι εγώ Ινδιάνος;
– Θέλεις να γίνεις;
– Τι;
– Ινδιάνος ρε, μαζί δεν μιλάμε;
– Ναι, μαζί μιλάμε αλλά ξαφνικά το γύρισες στο καουμπόικο το έργο και εκτροχιάσθην για λίγο!
– Και από την άλλη, διαβάζεις ότι μεγάλα νησιά, πες η Μύκονος, πες η.., ότι θες πες, – γεωγραφία θα κάνουμε; – είναι στα πλαίσια προσέγγισης της πληρότητας. Άρα;
– Δηλαδή τα πράγματα είναι χειρότερα; Είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε κι εμείς διακοπές, χωρίς ενοχές, χωρίς στενοχώριες, χωρίς προβλήματα;
– Θα δείξει! Και εσύ λες, και οραματίζεσαι! Τι να πιστέψουμε; Τον συνωστισμό ή την άνεση βηματισμού και τον επαρκή εφοδιασμό, άρα θα φάμε όλοι, δεν θα πεθάνει κανείς, όλοι θα επιβιώσουμε ρε, σε αυτή τη χώρα, εμείς ευχαριστημένοι, οι τουρίστες ευχαριστημένοι, ποικιλοτρόπως, εξαρτάται πως περίμεναν να ζήσουν τις διακοπές τους στο ελληνικό όνειρο!
– Δηλαδή;
– Είδες ότι έχουμε κάποια ψήγματα παλινδρόμησης στο DNA της σκέψης μας. Δεν ξέρουμε τι μας συμβαίνει; Δεν ξέρουμε! Δεν ξέρουμε τι θέλουμε;
– Ξέρουμε , ξέρουμε τι θέλουμε, αλλά αλλού βαρούν τα όργανα αλλού χορεύει η νύφη!
– Κάποιος ρε, κάποιος να την βοηθήσει!
