Η γενιά μας όμως έχει ψεύτες που ανέπτυξαν μοναδική μαεστρία στα ψέματα, που δεν έχει παράλληλό της στην ιστορία. Κάποτε υπήρχε έστω και κάποιο αίσθημα ντροπής σ’ αυτούς που έκαναν απάτες. Σήμερα η απάτη θεωρείται εξυπνάδα!
Γράφει ο Γιώργος Σ. Κανταρτζής
Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αλλάξει τον κώδικα ηθικής. Κάποτε αυτό που ονομαζόταν ανήθικο και καταδικαζόταν από την κοινωνία, βαπτίζεται με κάποιο άλλο καλόηχο όνομα. Το ψέμα το ονομάζουμε «ανακρίβεια». Κάποτε η τιμιότητα και η ειλικρίνεια είχαν μεγάλη αξία στην κοινωνία. Σήμερα για να πλουτίσει κάποιος πρέπει να κάνει κομπίνες!
Τα ΜΜΕ βομβαρδίζουν τον λαό μας με σκάνδαλα κι απάτες. Τα σκάνδαλα αφορούν θεσμούς υψηλούς, που κάποτε στη συνείδηση του Έλληνα είχαν μεγάλη αξία. Πρωταγωνιστές των σκανδάλων τακτικά είναι άνθρωποι όχι του υπόκοσμου, άλλοι άνθρωποι ευυπόληπτοι, «υπεράνω κάθε υποψίας». Είναι θλιβερό, άνθρωποι που υπηρετούν υψηλούς θεσμούς να πέφτουν τόσο χαμηλά. Η διαφθορά και η απάτη έχουν γίνει σήμα κατατεθέν της κοινωνίας μας, από τα υψηλότερα στρώματα ως τα κατώτερα, ανάμεσα σε μορφωμένους και αγράμματους, πλούσιους και φτωχούς, ευυπόληπτους και κακοποιούς. Αυτά που έρχονται στο φως και μολύνουν την ηθική ατμόσφαιρα είναι ελάχιστα. Τις μεγαλύτερες απάτες τις σκεπάζει το πηχτό σκοτάδι. Η τιμιότητα είναι σπάνιο διαμάντι στην υλιστική εποχή μας.
Διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη (Π.Δ.) ότι οι προφήτες καυτηρίαζαν τα κακώς έχοντα της εποχής. (Κι ας υπάρχουν πολλοί νεοέλληνες που θέλουν να εξοβελίσουν την Π.Δ. και να την αντικαταστήσουν με την ελληνική μυθολογία!). Και στην περίοδο της Π.Δ. υπήρχαν πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες που έκαναν πράξεις που έφεραν δυσφήμιση στο Όνομα του Θεού. Οι γιοι του Σαμουήλ, που ήταν κι αυτοί άρχοντες, « δεν ακολούθησαν το δικό του δρόμο. Παραδόθηκαν στο άνομο κέρδος, εξαγοράζονταν με δώρα και διέστρεφαν το δίκαιο» (Α΄ Σαμουήλ 8:3 –Νέα Μετάφραση της Βίβλου). Οι προφήτες του Θεού καταδίκαζαν τις κοινωνικές αδικίες που κυριαρχούσαν σ’ όλα τα στρώματα. Διαβάζουμε στον προφήτη Αμώς τα όσα λέει ο Θεός: «Ξέρω πόσο πολλές είν’ οι ασέβειές σας και τι βαριές οι αμαρτίες σας: Καταπιέζετε τον αδύνατο και τον κλέβετε, όταν του παίρνετε φόρο από το στάρι της σοδειάς του· δέχεστε δωροδοκίες και τον εμποδίζετε να βρει το δίκιο του στο δικαστήριο». (Προφήτης Αμώς 5:11, 12 ΝΜΒ).
Σε κάθε εποχή και σ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις, υπήρχαν εκείνοι που ήταν επίορκοι. Και η εποχή μας, στην οποία η διαφθορά έχει πάρει επιδημικές διαστάσεις, υπάρχουν άνθρωποι άπληστοι που πουλούν την ψυχή τους στον διάβολο για να κερδίσουν μερικά χρήματα ή να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους.
Είναι λυπηρό που ακόμη και κάποιοι υπηρέτες του Θεού, σ’ όλες τις χριστιανικές ομολογίες, σε ανώτερα και κατώτερα κλιμάκια, διαπράττουν αμαρτίες που ούτε καν έπρεπε να ονομάζονται μεταξύ των πιστών του Θεού.
Αυτό όμως που μας ανησυχεί περισσότερο ίσως και από τα σκάνδαλα είναι οι διαστάσεις που δίνονται σ’ αυτά. Παρακολουθώντας τα ΜΜΕ, κάποιος σχηματίζει την εντύπωση ότι οι πολιτικοί, οι δικαστές και οι κληρικοί έχουν καταποντιστεί στο μέσο τρομερών σκανδάλων. Αν κάποιος έκρινε το σύνολο των μαθητών του Κυρίου μας Ιησού Χριστού με τη στάση του προδότη Ιούδα και του αρνητή Πέτρου και τη δειλία των υπολοίπων, θα έφτανε στο συμπέρασμα ότι ο Χριστός απέτυχε στη επιλογή των μαθητών Του. Κι όμως δεν ήταν έτσι τα πράγματα, γιατί εκείνη η μικρή ομάδα των άσημων ανθρώπων, με τις αδυναμίες τους, μετά την Πεντηκοστή, αναστάτωσαν τον τότε κόσμο με την κοσμοσωτήρια διδασκαλία του Χριστού.
Το ότι υπάρχουν μερικοί πολιτικοί, δικαστές ή κληρικοί που είναι θύματα της διεφθαρμένης εποχής μας, δε σημαίνει ότι απέτυχαν αυτοί οι θεσμοί. Βέβαια, όσοι διαπράττουν σκάνδαλα πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά, αλλά πρέπει να ξεχωρίσουμε και να τιμούμε όλους εκείνους που άξια φέρουν το σχήμα του κληρικού. Γιατί αυτοί που φέρνουν στο φως τα σκάνδαλα δεν προβάλλουν και το σημαντικό έργο που κάνει η εκκλησία. Υπάρχουν εκκλησίες που έχουν γηροκομεία και άλλα φιλανθρωπικά ιδρύματα, τρέφουν φτωχούς (η Μητρόπολη Κίτρους-Κατερίνης, για πολλά χρόνια, εκτός από τα άλλα φιλανθρωπικά και κοινωνικά της έργα, προσφέρει φαγητό σε πολλά άτομα). Ας πάψουμε να είμαστε εισαγγελείς.
Όσοι ειλικρινά αγαπούν τον Θεό και ανήκουν στην Εκκλησία Του (στην Εκκλησία δεν ανήκουν όλοι, δηλ. πιστοί και άπιστοι, άθεοι και δωδεκαθεϊστές … αλλά μόνο εκείνοι που αγαπούν, ζουν όπως παραγγέλλει π Ιησούς Χριστός, που είναι η Κεφαλή της Εκκλησίας). Ας πάψουμε, λοιπόν να ρίχνουμε πέτρες, αλλά η λύπη μας, για τα όσα συμβαίνουν, ας μας οδηγήσει στα γόνατα της προσευχής για την Εκκλησία του Χριστού και για όλους εκείνους που έχουν θέσεις μέσα σ’ αυτήν. Ας έχουμε πάντα μπροστά τα λόγια που είπε ο Ιησούς σ’ όλους εκείνους τους θρησκευόμενους που ήταν έτοιμοι να λιθοβολήσουν τη γυναίκα που συνέλαβαν για μοιχεία: «Όστις από σας είναι αναμάρτητος, πρώτος ας ρίψη τον λίθον επ’ αυτήν…». Κι όλοι τους έβαλαν το κεφάλι κάτω και έφυγαν ( Ευαγγέλιο Ιωάννου 8: 7-11). ΄Ετσι, κι εμείς, προτού ρίξουμε την πέτρα, σε αναλογιστούμε που βρισκόμαστε εμείς;
