Με την ευκαιρία της μεγάλης αυτής γιορτής θα αφιερώσουμε δυο άρθρα για να τιμήσουμε και να εκφράσουμε την αγάπη μας στη ΜΗΤΕΡΑ!
του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
Ω, τι όνομα γλυκό, λαμπρό, ένδοξο, τιμημένο, ευλογημένο όσο κανένα άλλο! Ανεκτίμητος θησαυρός! Έγινε τραγούδι, ύμνος, μελωδία…Ο ποιητής Γεώργιος Μαρτινέλλης (1836-1896) στην πρώτη στροφή του ποιήματος συμπυκνώνει το μεγαλείο της μάνας:
«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό
Και ο γνωστός ποιητής Γεώργιος Βερίτης, στο αφιέρωμά του για τη Μάνα, γράφει στην πρώτη στροφή:
Μάνα γλυκύτατη, Μάνα ουρανόσταλτη, ατίμητη Μάνα!
δε σε θαμπώνουν απάτες εσένα κι΄ ονείρατα πλάνα.
Πάνω στο χρέος ακοίμητη εσύ, νύχτα – μέρα σκυμμένη,
τ΄άπειρο ακούς μέσ΄τα χάη μια – μια τις στιγμές να σημαίνη.
Τόσο η ψυχή σου είν΄απλή, που μιλά με τ΄αμίλητα πλάσματα,
κι ούτε γελιέσαι ποτέ μ΄όσα φτιάνει το ψέμα φαντάσματα.
Μάνα, η στοργή σου μεγάλη κι΄απέραντη όσο η πλάση!
Ποιός θα μπορέση ως βαθιά την καρδιά σου ποτέ να διαβάση;
Η γιορτή της μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου έχει καθιερωθεί ως ένας ελάχιστος φόρος τιμής προς τη μητέρα και αναγνώριση της προσφοράς, της θυσίας, της αξίας και της σημασίας της στη ζωή του καθενός μας. Κι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια εποχή όπου ο άκρατος φεμινισμός και η απελευθέρωση της γυναίκας, έχουν μειώσει τη σπουδαιότητα της μητρότητας. Υπάρχουν γυναίκες που περιφρονούν και εμπαίζουν όσες δίνουν προτεραιότητα στα παιδιά και στην οικογένειά τους. Αυτές θεωρούνται οπισθοδρομικές στα μάτια των φεμινιστριών! Γι’ αυτό έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα διαζύγια κι έχουν μειωθεί ανησυχητικά οι γεννήσεις. Τεράστιο το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας. Οι ειδικοί προειδοποιουν: «Μείωση του πληθυσμού κατά 1,5 εκατομμύριο έως το 2050 και αύξηση ηλικιωμένων».
Σ’ αντίθεση με τον ακραίο φεμινισμό, που υποβαθμίζει τη μητρότητα, εμείς πιστεύουμε ότι η οικογένεια είναι το βασικό κύτταρο της κοινωνίας και η μητέρα, μάλιστα η θεοσεβής μητέρα είναι ο πυρήνας της οικογένειας.
Ένας σύγχρονος παιδαγωγός, συνειδητός χριστιανός, είπε: «Δώστε μου μητέρες χριστιανές και μπορώ να αναμορφώσω τον κόσμο!» Δεν ζητά μητέρες μορφωμένες ούτε έξυπνες και ικανές. Ζητά χριστιανές μητέρες, γιατί αυτές είναι που λαξεύουν τις παιδικές ψυχές και εμπνέουν αγνά ιδανικά, αγωνιζόμενες να εκτρέφουν τα τέκνα τους «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» (Εφεσίους 6:4).
Η μητέρα, συνειδητά ή ασυναίσθητα, δημιουργεί και πλάθει ψυχές και σώματα. Είναι σπουδαία η αποστολή της και πολύ σημαντικός ο ρόλος της στο δύσκολο έργο της ανατροφής των παιδιών.
Η μητρότητα δεν είναι χόμπι ούτε επάγγελμα. Η θεοσεβής μητέρα ξέρει ότι ο Θεός τής χάρισε τα παιδιά, αλλά και την ευθύνη για τη φροντίδα και την ανατροφή τους. Καθώς τα παιδιά ζουν σε ηθικά τοξικό περιβάλλον, οι μητέρες είναι σε επιφυλακή και εγρήγορση. Σε κάθε βήμα ελλοχεύουν κίνδυνοι κάθε είδους. Γι’ αυτό διδάσκουν στα παιδιά τι είναι εκείνα που ευαρεστούν τον Θεό.
Κάποιοι θα ρωτήσουν: Τι είναι αυτό που κάνει τη θεοσεβή μητέρα ξεχωριστή από τις άλλες μητέρες; Είναι το «αλάτι» και το «φως» (Ματθ. 5:13,14). Είναι αυτά τα χαρακτηριστικά που κάνουν τη διαφορά. Η θεοσεβής μητέρα με την όλη συμπεριφορά της, με τα λόγια και τις πράξεις της νοστιμίζει, φωτίζει και σκορπά το ιδιαίτερο άρωμα του Χριστού στο σπίτι και στο περιβάλλον της. Αγαπά, περιθάλπει και ανατρέφει τα παιδιά της με αρχές και διδάγματα, που τα αντλεί από τη Βίβλο, κι όλα αυτά με τη χάρη του Θεού.
Στο επόμενο άρθρο μας, θα αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά που έχει η θεοσεβής μητέρα και είναι απαραίτητα, ώστε να επιτελέσει το σπουδαίο έργο της ανατροφής των παιδιών της
