Για την μεγάλη Πατρίδα των 27 κρατών-μελών, την Ευρωπαϊκή Ένωση, έγραψα ένα «πικρό» πιπεράτο με τίτλο «Ε.Ε.: Ενότητα, Αλληλεγγύη, Αρμονία…’Επεα πτερόεντα;» που αναρτήθηκε εδώ στον αγαπημένο ιστότοπο που με φιλοξενεί κάθε εβδομάδα.
Το σημερινό Αριστοφανικό μου πιπεράτο αποτελεί ένα εύλογο ερωτηματικό που αφορά στη ΒΙΑΣΥΝΗ των Κυβερνήσεων μας να επιδείχνουν εκπληκτική υπακοή και ταχύτητα συμμόρφωσης και άμεσης εναρμόνισης με «Ευρώ-ντιρεκτίβες».
Ο κανονισμός της ΕΕ για την ψηφιακή ταυτότητα (eID) είναι ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο που απαιτεί από τα κράτη μέλη να παρέχουν πορτοφόλια ψηφιακής ταυτότητας τηw ΕΕ, αλλά συγκεκριμένοι εθνικοί ενοποιημένοι προσωπικοί αριθμοί αποτελούν ξεχωριστές πρωτοβουλίες…
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ΔΕΝ επιβάλλει ΑΜΕΣΑ έναν ενιαίο προσωπικό αριθμό για όλους τους πολίτες, αλλά ο κανονισμός (EUDI ) στοχεύει στη δημιουργία ενός πλαισίου για ψηφιακά πορτοφόλια ταυτότητας που θα χρησιμοποιούν μοναδικά εθνικά αναγνωριστικά στοιχεία…
Από τα τέλη Ιουνίου 2025, η Ελλάδα είναι το ΠΡΩΤΟ Κράτος της ΕΕ που θα εφαρμόσει έναν νέο, ενιαίο Προσωπικό Αριθμό Πολίτη (ΑΑ) για τους κατοίκους της. Αυτό το νέο ενιαίο σύστημα ψηφιακής ταυτότητας στοχεύει στη συγκέντρωση και απλοποίηση της ταυτοποίησης των κατοίκων δημιουργώντας ενιαίο ψηφιακό αριθμό πολίτη…
Ανακοινώθηκε ότι έπρεπε μέχρι την 5η Σεπτεμβρίου, 2025 να επιλέξουμε εμείς τα 2 πρώτα γράμματα του προσωπικού αριθμού αλλιώς θα το επέλεγε κάποιο κομπιούτερ…
Ξαφνικά η 5η Σεπτεμβρίου μετακινήθηκε στην 5η Νοεμβρίου, 2025…
Αντιπαρέρχομαι τις αναφορές σε «σατανικά» σχέδια αλλά διαπιστώνω:
Ελλάδα: ο πιο υπάκουος μαθητής της Ε.Ε.
Προέκυψαν το 2020 ξαφνικά μερικά κρούσματα covid-19 στην Δυτική Μακεδονία και η Κυβέρνηση (εντολή Βρυξελλών;) επέβαλε ΑΜΕΣΑ σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Ελλάδα τα πικρά για Οικονομία και Ψυχική υγεία lockdowns!..
Και σίγουρα, εάν ξεπεράσουμε την ανυπόφορη ψυχική επιβάρυνση που μας φόρτωσαν οι απαγορεύσεις κινήσεων με lockdown θα θυμηθούμε αρχικά την εικόνα του Πρωθυπουργού μας και δεξιά του τον Καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ κ Σωτήρη Τσιόδρα και στη συνέχεια τα πάνελ με άλλους ειδικούς επιστήμονες…
Εκείνη την εποχή ο Καθηγητής Γιάννης Ιωαννίδης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια είχε δηλώσει αντίθεση με τα lockdown και την πολιτική διαχείρισης της πανδημίας από την Ελληνική Κυβέρνηση με αποτέλεσμα να «εξαφανισθεί από τα σχετικά πάνελ» (με «εντολή Μαξίμου; Δείτε το βίντεο)…
Συγκριτικά, σε ότι αφορά στις «ετεροαναφορές» (citations) στο επιστημονικό τους έργο είναι και οι δύο επιστήμονες, Τσιόδρας και Ιωαννίδης, παγκοσμίως αναγνωρισμένοι καθώς:
ό κ Τσιόδρας έχει 24,646 «ετεροαναφορές»:
https://scholar.google.com/citations?user=pt5bGUgAAAAJ&hl=en
και ο κ Ιωαννίδης 644,199 «ετεροαναφορές»:
https://scholar.google.com/citations?user=pt5bGUgAAAAJ&hl=en
Ως συνταξιούχος πανεπιστημιακός Καθηγητής, δηλώνω σεβασμό στο έργο των δύο Ελλήνων Καθηγητών Ιατρικής. Τα συμπεράσματα δικά σας, αλλά διαπιστώνω πάλι:
Ελλάδα: ο πιο υπάκουος μαθητής της Ε.Ε.
Συζητήσεις και Συνέδρια για την προστασία του περιβάλλοντος σε διεθνές επίπεδο και ταυτοποίηση της χρήσης του λιγνίτη, (στον άνθρακα η Πατρίδα μας ήταν και παραμένει αυτάρκης) ως έναν από τους πλέον επιβαρυντικούς παράγοντες στην μη-επιθυμητή αλλοίωση της ατμόσφαιρας και, κατά προέκταση, με επιβαρυντικές επιπτώσεις στην αλλοίωση του κλίματος και του περιβάλλοντος…
ΠΡΩΤΟΙ εμείς, ανάμεσα στις 27 χώρες μέλη της ΕΕ, σταματήσαμε σε μεγάλο ποσοστό τη χρήση λιγνίτη για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και το πού έχει φτάσει το κόστος ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώνουμε (και με επιβάρυνση των επιπτώσεων του Ρώσο-Ουκρανικού Πολέμου όπου εμείς άμεσα στείλαμε πολεμικό υλικό) το βιώνουμε κάθε μήνα….
Όπως γράφει η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ η πικρή αλήθεια είναι ότι εξάγουμε λιγνίτη στα Σκόπια και κάποιες ελληνικές εταιρείες παροχής ηλεκτρικού ρεύματος εισάγουν ηλεκτρική ενέργεια από τα…Σκόπια!…
Ακούστηκε πρόσφατα ότι η Γερμανία αφού δεν έχει πια φτηνό ρωσικό πετρέλαιο και αέριο θα επιτρέψει μερική χρήση ΛΙΓΝΙΤΗ προς όφελος των πολιτών της…
Ελλάδα: ο πιο υπάκουος μαθητής της Ε.Ε…
Κλείνω, μη ρωτήσετε γιατί, με 2 αρκετά σχετικά τραγούδια του Γιάννη Μηλιώκα:
«Γκρέκο μασκαρά» & «Για το καλό μου»:
