Πρώτο θέμα σε όλες τις ειδήσεις είναι η μαζική έξοδος και η φυγή των Αθηναίων. Πηγαίνουν σε κάποια παραλία για να πάρουν μια “ανάσα δροσιάς”, να ξεφύγουν από το καυσαέριο, το άγχος και τον καύσωνα.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Το δεύτερο θέμα είναι οι υποσχέσεις που θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός σε μερικές μέρες στα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Ανάμεσα σ’ αυτές και “η ανάσα που θα πάρουν οι συνταξιούχοι με την αύξηση το επόμενο έτος”, δηλαδή μετά από 5 μήνες.
Βέβαια, στα “ψιλά γράμματα” και στις διευκρινίσεις αυτή η ανάσα και η αύξηση θα είναι κάτι ψίχουλα, τα οποία μάλιστα δεν θα τα πάρουν όλοι “λόγω νόμου Κατρούγκαλου και συμψηφισμού προσωπικής διαφοράς”.
Όλα αυτά μου θυμίζουν τις νοσοκόμες, την στιγμή που κρατούν στο χέρι για να σού καρφώσουν την φοβερή και επώδυνη βελόνα με την ένεση. Για να σού αποσπάσουν την προσοχή από τον πόνο, λένε:
– Πάρε μια βαθιά ανάσα!
Μου θυμίζουν επίσης και την ιστορία με εκείνον τον υπουργό, που τον υποδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος όταν πέθανε.
– Λοιπόν, κ. Υπουργέ, επειδή δεν είσαι ένα συνηθισμένο πρόσωπο, θα σού δώσω τη δυνατότητα να διαλέξεις πού θέλεις να ζήσεις από εδώ και πέρα την αιωνιότητα. Ένας άγγελος θα σε συνοδέψει και θα σε ξεναγήσεις τόσο στην κόλαση όσο και στον παράδεισο.
Τον πήγε λοιπόν ο άγγελος πρώτα στην κόλαση. Εκεί συνάντησε πάρα πολλούς γνωστούς, ήταν μάλιστα σαν γιορτή και πανηγύρι, με μουσικές, χορούς κ.ά.
Κατόπιν ο άγγελος τον πήγε στον παράδεισο. Εκεί επικρατούσε μια ηρεμία, μια γαλήνη, και στο καταπράσινο χορτάρι δίπλα στο δροσερό ποτάμι πολλοί έπαιζαν απαλά τις άρπες και έψελναν μελωδικούς ύμνους.
Μετά από αυτά ο Άγιος Πέτρος τον ρώτησε:
– Λοιπόν, τι αποφάσισες;
Κι αυτός απάντησε:
– Δεν λέω, καλός είναι ο παράδεισος, αλλά προτιμώ την κόλαση. Εξάλλου εκεί είναι και οι περισσότεροι φίλοι μου…
Τον οδήγησε λοιπόν στην κόλαση, αλλά εκεί αντίκρυσε μια εντελώς διαφορετική εικόνα, φρικιαστική. κραυγές πόνου και απελπισίας, φωτιές και βασανιστήρια. Όλοι προσπαθούσαν να πάρουν μια ανάσα μέσα στο καμίνι και τις ακαθαρσίες.
– Καλά, πώς έγινε αυτό; Προχτές είχε γιορτή και όλα ήταν τέλεια!…
– Ναι, αλλά προχτές ήταν η τελευταία μέρα της προεκλογικής περιόδου. Από χθες επανήλθαν όλα στην γνωστή κανονικότητα και τη δύσκολη πραγματικότητα!
