Στην ζοφερή ατμόσφαιρα των ημερών μας, που την χαρακτηρίζουν οι εξοντωτικοί πόλεμοι αθώων συνανθρώπων μας και ιδίως μικρών παιδιών, η φτώχεια, η εξαθλίωση, τα φρικτά βασανιστήρια και οι οικτρές φυλακίσεις αμάχου πληθυσμού το ουσιαστικό μήνυμα της λαμπρής γιορτής των Χριστουγέννων μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
Αγέλαστα, σκυθρωπά και προβληματισμένα πρόσωπα κυκλοφορούν στους κατάφωτους και χρυσοστολισμένους δρόμους και βιτρίνες της πόλης, ακούν με αδιαφορία τους χριστουγεννιάτικους ύμνους και τραγούδια που διαχέουν τα μεγάφωνα και κάποιοι συμμετέχουν στις επίκαιρες γιορταστικές εκδηλώσεις παθητικά επειδή το επιβάλλει το πνεύμα της εορτής. Η αγωνία και η μέριμνα όμως του πλήθους επικεντρώνεται στην προμήθεια των υλικών αγαθών που θα γεμίσουν το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, στην εξασφάλιση θέσης σε κάποιο κοσμικό κέντρο ή συμμετοχή σε ολιγοήμερη εκδρομή. Εκεί εξαντλείται για τους περισσότερους ο γιορτασμός της μεγάλης γιορτής της χριστιανοσύνης.
Γιορτάζουμε, δηλαδή, τα Χριστούγεννα χωρίς τον Χριστό. Το αληθές νόημα των Χριστουγέννων έχει μεταλλαχθεί και εμπορευματοποιηθεί στις σύγχρονες κοινωνίες του καταναλωτισμού, της αδικίας και πλεονεξίας. Κατά συνέπεια ο εορτασμός έχει περιορισθεί στις ψευδαισθήσεις των υλικών απολαύσεων των ημερών. Έχει λησμονηθεί το μεγάλο μήνυμα της αγάπης προς τον πλησίον, της συμπαράστασης και αλληλεγγύης που έφερε ο Χριστός με την διδασκαλία Του. Κάθε συνειδητός πιστός καλείται τις μέρες αυτές σε ενδοσκόπηση και βίωση του υπερφυούς μυστηρίου με πράξεις γνήσιας αγάπης και συμπαράστασης προς τον ψυχικά και υλικά πάσχοντα συνάνθρωπό μας.
Του Δημήτριου Δημηνά – Δικηγόρου
