Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Δεν εννοούμε βέβαια το να έχεις την τεχνογνωσία να παρασκευάζεις μολότοφ. Γιατί σαν γνώση που φέρνει δύναμη εννοούμε κάτι προχωρημένο για το σημερινό στάδιο. Είναι ο μοναδικός τομέας που και μια μικρή χώρα μπορεί να πρωτοπορεί.
Κύριος φορέας της γνώσης είναι τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα που υστερούμε απελπιστικά. Βέβαια με τόσο χαμηλό εθνικό εισόδημα τα ποσά για την έρευνα είναι αστεία. Αν τα συγκρίνουμε με εκείνα της Τουρκίας είναι για κλάματα. Όμως ο Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ με την τεχνολογία των απελπισμένων.
Η ιστορία με τα ελληνικά ντρόνς που μπορούν να κατασκευασθούν με τα σχέδια δύο πανεπιστημίων δείχνουν το δρόμο.
Οι επιστήμονες και ερευνητές που έχουμε μέσα κι έξω από την χώρα είναι στην παγκόσμια ελίτ. Αρκεί να μη τους μεταχειριζόμαστε σαν τον Κριμιζή που τον ήθελαν σαν γλάστρα σε διαστημική υπηρεσία της χώρα μας. Και αρκεί να μην διώχνουμε όσους επιστήμονες ήρθαν προ Σύριζα για να βοηθήσουν. Γιατί θέλουμε να βράζουμε στο ζουμί μας και να το κάνουμε ματζούνι διά πάσα νόσον;
Αλλά με τι συνθήκες να παράγουν έργο τα πανεπιστήμια όταν είναι έρμαια του πρώτου αναρχικού, αντεξουσιαστή ή αναρχικού ή μπαχαλάκη που δεν γουστάρει πρόοδο. Αυτοί έχουν μείνει στον 19ο αιώνα και δεν τους κουνάς από εκεί ούτε με βίντσι. Που να αποθηκεύσεις τα δεδομένα της εργασία όταν σε μια έφοδο των Νεαρτενταλίων κομπιούτερ και εκτυπωτές θα επιστρέψουν στα εξ ων συνετέθησαν;
Το θέμα της παιδείας δεν είναι απλά εθνικό. Είναι υπαρξιακό. Και πρόσφεραν τη χειρότερη υπηρεσία οι Κρο-Μανιόν του Σύριζα που κατήργησαν τον Νόμο Διαμαντοπούλου. Θα μπορούσαν να χτίσουν πάνω του
Όμως ας σταματήσουμε την γκρίνια αφού εμείς τους ψηφίσαμε (μήπως είμαστε καλύτεροι;) Θα μπορούσαν τα πανεπιστήμιά μας με πιο σύγχρονο πλαίσιο να συνεργάζονται μεταξύ τους και με αυτά του εξωτερικού όπου διδάσκουν ομοεθνείς και με τα πορίσματα να τροφοδοτούν ένα εθνικό κέντρο ερευνών που θα μπορούσε να σχεδιάσει από νέες ποικιλίες τροφίμων μέχρι όπλα.
Όλα αυτά όμως χρειάζονται εθνικό σχεδιασμό και (θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου) πατριώτες. (Την είπα την απαγορευμένη λέξη δεν πιστεύω να με καλέσουν για τα περαιτέρω…) Βρε που καταντήσαμε των Ελλήνων τα παιδιά…
Κώστας Δαλακιουρίδης
