Του Κώστα Δαλακιουρίδη
– Ξέρεις ότι κάθε μέρα είναι μια καινούργια ζωή;
– Αυτό ήρθες να μου πεις πρωί-πρωί.
– Χτες το βράδυ το σκεπτόμουν και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Πώς άφηνα μέχρι τώρα να περνούν οι μέρες χωρίς να κάνω τίποτε; Πόσες ζωές έχω χάσει;
– Αγαπητέ μου η ζωή είναι μία και διαρκεί χιλιάδες μέρες. Θα είχες δίκιο αν ήσουν φρουτόμυγα!
– Λέγε ότι θέλεις. Εγώ αποφάσισα να μην περάσει μια μέρα χωρίς να κάνω κάτι το νέο, κάτι που να πιάνει τόπο, κάτι το συγκλονιστικό και γι’ αυτό ήρθα να μου πεις καμιά ιδέα. Τι το συγκλονιστικό να κάνω σήμερα;
– Να κόψεις το τσιγάρο!
– Και αύριο;
– Να το ξαναρχίσεις για να το κόψεις την επόμενη οπότε τις μισές μέρες έχεις λύσει το πρόβλημά σου!
– Με δουλεύεις;
– Ποσώς. Να σε βοηθήσω θέλω!
– Μα αν το κάνω τρεις τέσσερες φορές δεν θα έχει νόημα. Θα κοροϊδεύω τον εαυτό μου.
– Γιατί τώρα τι τον κάνεις; Τα συγκλονιστικά τα φέρνει η ζωή δεν τα παραγγέλλεις. Μήπως έχεις έλεγχο σε πράγματα που δεν εξαρτώνται από εσένα; Γι’ αυτό σου λέω: να κάνεις μια λίστα με τι πρέπει να κόψεις ώστε να περάσει καιρός για να τα ξανακόψεις.
– Δεν με καταλαβαίνεις…
– Γιατί δεν γράφεσαι στον Ρουβίκωνα; Κι αυτοί το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν.
– Λες;
– Όπως σε βλέπω και με βλέπεις. Θα γεμίσει νόημα η ζωή σου, οι τοίχοι από μπογιές και τα τζάμια από κτυπήματα με βαριοπούλες.
– Δεν μπορεί κανείς να συζητήσει μαζί σου.
– Το βρήκα. Δεν είναι ανάγκη να κάνεις τίποτε παρά να υπάρχεις. Και μόνο που θα επιβιώνεις με αυτή την κυβέρνηση είναι πράγματι κάτι το συγκλονιστικο, για να μη πω θαύμα!
Κώστας Δαλακιουρίδης
