Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Εμπρός βήμα ταχύ να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή, όπου εξοχή τα ντοκιμαντέρ της ΕΤ3 ή οι τσουκνίδες του Φέισμπουκ. Αλλά ο κολλητός μου επέμενε. Και είναι παρατηρημένο· όταν δεν είσαι καθ’ όλα εντάξει τότε σε σταματάνε. Και το λέγαμε στον αστυνομικό: «Εμείς πάμε στις ερημιές να συνδράμουμε τις αλεπούδες και τα πετεινά του ουρανού. Περίπτωση Β2 του Β μέρους». Αμετάπειστος ο τύπος: «κι αν είναι κι άλλοι σαν και σας και γίνει συνωστισμός;» Άντε να του απαντήσεις μετά.
Όμως ο Μάης είναι μήνας προβληματισμών. Μαδάς μια μαργαρίτα, αλλά δεν λες «μ’ αγαπά δεν μ’ αγαπά» αλλά «θα με φάει δεν θα με φάει» ο άτιμος ο κορονοϊός.
Για να μπεις στο πνεύμα των ημερών πρέπει να είσαι τα μάλα ρομαντικός και να ενθυμηθείς την πάλαι ποτέ καθαρεύουσα και τον Αχιλλέα Παράσχο:
«Δρέψατε πάλιν, ερασταί ευδαίμονες, ναρκίσσους
Eις του Mαΐου τους φαιδρούς κι’ ευώδεις παραδείσους,
Kαι την παρθένον στέψατε, ήτις ως άνθος κλίνει·
Eγώ δεν κόπτω, δι’ εμέ απέθανεν Eκείνη!»
Αχ και πάλι βαχ κύριε Χαρδαλιά μου που έχεις εξοβελίσει τον έρωτα από τους προορισμούς. Γιατί βέβαια όλα χρειάζονται και όλα αχρείαστα είναι. Το Β1 για να πας στο γιατρό αν έχεις χτυποκάρδια. Το Β2 για να αγοράσεις καλούδια για την καλή σου. Χωρίς το Β3 μην ξεκινάς για πουθενά. Το Β4 για να συνδράμεις κάποιον που επίσης δάγκωσε τη λαμαρίνα. Το Β5 για αρραβωνιάσματα και το Β6 για να είσαι ακμαίος.
Όμως παραλείφθηκε το κυριότερο: το Β7: Επίσκεψη με το πρόσωπο εις την ύπαιθρον όπου θάλλουν οι παπαρούνες και τα άλλα εύμορφα πλην όμως άοσμα άνθη του βουνού και του λόγγου.
Αλλά όταν έχεις να κάνεις με ένα κράτος (παγερό τέρας το έλεγε ο Νίτσε) που αντί για καρδιά έχει κομπιούτερ τι να περιμένεις. Κανείς δεν σε καταλαβαίνει δύστυχε ερωτευμένε. Οι πολιτικοί είναι ερωτευμένοι με τη καρέκλα, οι αστυνομικοί με τους παραβάτες (λόγω προστίμων) οι γιατροί με τις εφημερίες τους.
Δεν έχει πλοίο για σε δεν έχει οδό. Ο έρωτας δεν θα σε οδηγήσει στη γη της επαγγελίας όπου ρέει μέλι και γάλα. «Κλείσαν οι στράτες του Μωριά κλείσαν και τα δερβένια». Πάει η εποχή που ήταν αρκετή η Γαλάτεια και μία καλύβη. Το λένε και οι βαρύμαγκες: «στον κόσμο τον σημερινό, αυτό το ξέρουν όλοι, η δύναμη στον άνθρωπο είναι το πορτοφόλι». Κι όταν είναι παχουλό μπορείς να έχεις κάθε μέρα πρωτομαγιά.
Κώστας Δαλακιουρίδης
