Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Είναι προφανές ότι όταν δεν λειτουργεί το κράτος τον ρόλο αναλαμβάνει το παρακράτος που συνήθως ελέγχεται από την κυβέρνηση που δεν τολμά να κάνει στα φανερά όσα μπορεί το παρακράτος στα κρυφά. Καμιά φορά μάλιστα το παρακράτος είναι αυτόνομο αλλά έχει την ανοχή της κυβέρνησης.
Έτσι παλιά θυμόμαστε ότι συνταξιούχοι που έκαναν χρόνια και ζαμάνια να πάρουν σύνταξη κατέφευγαν στο παρακράτος και φυσικά με το αζημίωτο αφού τη άλλη μέρα ήταν έτοιμη. Θυμόμαστε επίσης τη ρήση ενός πολιτικού: τα υπουργεία δεν επικοινωνούν υπεργείως αλλά υπογείως!»
Βέβαια ο λαός το έχει εμπεδώσει γι αυτό λέει:
-Έχεις Θεό;
-Έχω.
-Παραθεό έχεις;
-Όχι.
-Αλλά άμα είναι έτσι δεν κάνεις τίποτε!
Δυστυχώς η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στο άθλημα. Θυμόμαστε τη ρήση του Κ. Καραμανλή: «ποιος κυβερνά επί τέλους αυτόν τον τόπο;» Οργίαζε το παρακράτος και οι μεσάζοντες. Ήρθε το Πασόκ αλλά το παρακράτος απτόητο. Το μόνο που άλλαξε ήταν αυτοί που το ανέχονταν ή ωφελούνταν. Φίλος παραγγελιοδόχος μετά την αλλαγή μας έλεγε (ο ίδιος ήταν του Κ.Κ.ες): «δεν ξέρω τι λένε για την αλλαγή αλλά εγώ κάνω τις δουλειές μου με τα ίδια πρόσωπα». Μάλιστα γνωστός πολιτικός της δεξιάς όταν αυτή έχασε από το Πασόκ δικαιολογήθηκε; «τι ήθελες να κάνουμε αφού όλο το παρακράτος μετακόμισε εκεί;»
Και μετά ήρθαν οι αδιάφθοροι επαναστάτες. Αυτοί ήταν πραγματικοί επαναστάτες αφού αντί για ένα παρακράτος (μαγαζί), είχαν πολλά (όσα και τα υπουργεία). Αλλά ήταν κάτι σαν τις ΗΠΑ: αυτόνομες μεν αλλά για τα μεγάλα ζητήματα άλλοι έκαναν κουμάντο. Για ότι κατηγορούσαν τους προηγούμενους το έκαναν με επαναστατικό ενθουσιασμό και τον ζήλο του νεοφώτιστου. Αλίμονο σε όσους αγνούς τους πίστεψαν γιατί οι φανατικοί το επεδίωκαν. Ξέρεις τι είναι να σε κυνηγούν χρόνια; Πότε να το ξεπληρώσεις και να επωφεληθείς κι από πάνω;
Πάντως εμείς σε κάθε περίπτωση ακολουθούμε τον Μπερξόν: «Μην ακούς τι λένε αλλά δες τι κάνουν». Και τα πραγματικά βήματα προόδου είναι ο περιορισμός της γραφειοκρατίας που σε σπρώχνει στο παρακράτος και η ελεύθερη πρόσβαση στις υπηρεσίες μέσω ίντερνετ. Και βέβαια να μη ξεχάσουμε όσους έφεραν στην Ελλάδα το πρόγραμμα διαφάνειας open.gov. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια για μικρούς και μεγάλους. Βέβαια το παρακράτος δεν πεθαίνει όπως είπε ένας φίλος σε παράγοντα που του είπε ότι κάτι δεν ήταν νόμιμο: «Αλλά αν ήταν νόμιμο τί σε ήθελα;»
Κ. Δαλακιουρίδης.
