Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Δεν γνωρίζουμε πώς ο άνθρωπος απέκτησε τη λογική του αλλά φαίνεται ότι αυτή είναι κάτι πολύτιμο αφού τη χρησιμοποιούμε για σημαντικά πράγματα και είναι κάτι το νέο στην πορεία της εξέλιξης. Δεν ξέρουμε κανένα ζώο να γνωρίζει μαθηματικά. Λένε μόνο για ένα άλογο που χτυπούσε τόσες φορές το πόδι όσο ήταν το άθροισμα δύο αριθμών. Αποδείχθηκε όμως ότι αυτό γινόταν μόνο όταν το άλογο έβλεπε το πρόσωπο αυτού που ρωτούσε. Τότε από την έκφραση του προσώπου καταλάβαινε πότε να σταματήσει! Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας.
Όταν πρόκειται για βασικά ένστικτα η λογική επεμβαίνει μόνο για να μην αφήσει ανεξέλεγκτο το ερπετό που έχουμε μέσα μας ή να το βοηθήσει (φόνος εκ προμελέτης). Όταν πρόκειται για τα αισθήματά μας που τα μοιραζόμαστε με τα θηλαστικά, πρέπει μαζί της να υπάρχει και η θέληση να τα τιθασεύσει. Έχει το πεδίο ελεύθερο μόνο όταν πρόκειται να δράσουμε με κριτήριο την ανθρωπιά μας. Προφανώς έχει το ελεύθερο να ανακατεύεται παντού όταν χρειάζεται να ικανοποιήσουμε μια ανάγκη.
Έτσι αρκετοί συμπατριώτες μας την χρησιμοποίησαν για να συνδυάσουν το τερπνό μετά του ωφελίμου. Και να κλειστούν στο σπίτι και να πάρουν τον αέρα τους. Απλούστατα θα πήγαιναν στο εξοχικό τους! Ούτε που μας πέρασε από το μυαλό! Ούτε καν από το μυαλό αυτών που παίρνουν τα μέτρα.
Όμως δεν πέρασε από το μυαλό αυτών των έξυπνων ότι προέρχονται από αστικά κέντρα όπου ο ιός έχει πανηγύρι και είναι πολύ εύκολο να κολλήσουν τους συντοπίτες τους ιδίως αν πρόκειται για νησιά. Ούτε πέρασε από το μυαλό τους ότι τα νοσοκομεία εκεί είναι υποτυπώδη και αν χρειαστεί ειδική θεραπεία πρέπει να μεταφερθούν. Χρησιμοποίησαν τη λογική μέχρι εκεί που τους συνέφερε. Αυτό θα το έκανε κι ένα άλογο αν είχε εξοχικό!
Η λογική πάει με την ευθύνη. Γι αυτό δεν έχουν ευθύνη όσοι έχουν το ακαταλόγιστο αλλά δεν πιστεύουν ότι όλοι αυτοί που γέμισαν τα καράβια το είχαν. Τετραπέρατοι ήταν! Απλά σκέφτονταν μόνο τον εαυτούλη τους.Γι’ αυτό εξαιτίας τους μας μάντρωσαν.
Παρακολουθούσαμε ένα γείτονα που του είπε ο καρδιολόγος να περπατά τουλάχιστο για μισή ώρα, αν όχι κάθε μέρα τουλάχιστον μέρα παρά μέρα. Βγαίνει όταν δεν υπάρχει κίνηση και κάνει τον γύρο ενός τετραγώνου. Όταν βλέπει κάποιον να έρχεται από απέναντι αλλάζει πεζοδρόμιο! Ούτε να κολλήσει τον ιό (αν τον είχε) ούτε να το υτον κολλήσουν (αν τον είχαν). Απλούστατα πράγματα. Αν ήταν όλοι σαν αυτόν δεν θα υπήρχε λόγος καν να κάνουν συστάσεις. Γιατί έχει ανθρωπιά και σκέφτεται και τον συνάνθρωπό του. Και προσέχει για να έχει!
Κώστας Δαλακιουρίδης
