Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Είναι γνωστή η ιστορία με την «δαμόκλειο σπάθη». Ο Διονύσιος τύραννος των Συρακουσών κάλεσε ένα αυλικό να κάτσει μια μέρα στον θρόνο του με όλα τα προνόμια που απολάμβανε ο ίδιος.
Άλλο που δεν ήθελε ο Δαμοκλής κάθισε στον θρόνο και το έριξε στο φαγοπότι μέχρι που πρόσεξε ότι πάνω από το κεφάλι του υπήρχε ένα σπαθί κρεμασμένο από μια τρίχα αλόγου!
Παραξενεμένος ρώτησε τον Διονύσιο. Αυτός του είπε ότι το σπαθί το είχε βάλει για να του θυμίζει ότι πρέπει να παίρνει σωστές αποφάσεις για τον λαό αλλιώς κινδυνεύει το κεφάλι του.
Φαίνεται ότι αυτή την ιστορία δεν την θυμούνταν οι ιεράρχες όταν είχαν πάρει τη πρώτη απόφαση να γίνεται κανονικά η Θεία Λειτουργία και η Θεία κοινωνία. Βέβαια η μετάληψη γίνεται με μαυροδάφνη αλλά η περιεκτικότητα είναι 15-17% σε οινόπνευμα που είναι ανεπαρκής για να σκοτώσει τον ιό.
Είναι προφανές ότι έβαζαν σε κίνδυνο τους πιστούς τόσο με τη συνάθροιση όσο και την μετάληψη. Επί πλέον διακινδύνευε και η ίδια η εκκλησία γιατί αν επιβεβαιώνονταν κάποιο κρούσμα το κύρος της θα κατρακυλούσε. Η λειτουργία χωρίς πιστούς ήταν μια κάποια λύση.
Όλα αυτά δεν συγκινούσαν τους «σκληρούς ιεράρχες» που πίεζαν τον Αρχιεπίσκοπο για σύγκρουση με την πολιτική ηγεσία διεκδικώντας λίγο από αυτήν. Κι όλα αυτά με τη δαμόκλειο σπάθη πάνω τους. Τελικά σκέφτηκαν ότι ήταν καλύτερο να έπαιρνε η πολιτεία το κόστος. Αυτή πάλι βρήκε μια σολομώντεια λύση: Να είναι η εκκλησία ανοιχτή για ατομική προσευχή.
Όμως ο Χριστός είπε ότι όποιος θέλει να προσευχηθεί πραγματικά, πρέπει να κλειδωθεί στο δωμάτιό του κι εκεί να βρεθεί ενώπιος ενωπίω με τον Δημιουργό του. Αυτό όμως δεν είναι τόσο εύκολο. Όμως όπως λένε οι πιστοί, το περιβάλλον της εκκλησίας τους εμπνέει. Μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά όταν ο Χριστός ρωτήθηκε αν ο Θεός πρέπει να λατρεύεται στο Ναό του Σολομώντος ή στο όρος Θαβώρ απάντησε «Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν». Σοφά λόγια! Άρα θα μπορούσαν κάλλιστα να κλείσουν οι ναοί (οι εκκλησίες δεν κλείνουν!)
Δεν ξέρουμε αν οι ιεράρχες αυτοί ήταν τόσο σίγουροι ώστε να θεωρήσουν την λειτουργία εν μέσω κορονοϊού θαύμα που θα τόνωνε την πίστη των προσκυνητών. Αν όμως κάποιος χρειάζεται ένα θαύμα για να πιστέψει, απλά δεν πιστεύει. Προσωπικά θεωρώ θαύμα το ότι υπάρχω και το κυριότερο ότι σκέπτομαι. Κι ο Θεός θα είναι ευχαριστημένος αν χρησιμοποιώ τη σκέψη μου και τη λογική μου.
Κώστας Δαλακιουρίδης
