Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Τον θυμόμαστε να έχει πρόχειρο χαρτί και μολύβι για να σημειώνει ότι τον ενδιαφέρει και μπλοκάκι για τους υπουργούς του. Έτσι του κόλλησαν το παρατσούκλι «λογιστής». Ποιοι; Οι ελληναράδες που όλα τα θυμούνται που δεν έχουν ανάγκη από σημειώσεις, οι εραστές του «βλέποντας και κάνοντας». Μιλούμε φυσικά για τον Κώστα Σημίτη.
Τώρα το μπλοκάκι έγινε ηλεκτρονικό και διαδραστικό. Τουτέστιν συμπληρώνεται από κάθε ενδιαφερόμενο. Έτσι οι προθεσμίες σημειώνονται έγκαιρα καθώς και οι κομβικές εργασίες που δίχως αυτές το πρόγραμμα πάει πίσω.
Καλά όλα αυτά αλλά εμάς άλλο μας ενδιαφέρει: Ο απογαλακτισμός της δημόσιας διοίκησης από την κυβέρνηση.
Βλέπουμε το Βέλγιο, την Ιταλία και άλλες χώρες που κάνουν χωρίς κυβέρνηση μήνες για να μην πούμε χρόνια. Οι τρέχουσες εργασίες γίνονται στην ώρα τους χωρίς να δώσει εντολή ο…υπουργός! Αυτό είναι απαραίτητο για μια χώρα που οι εκλογές γίνονται με απλή αναλογική και οι διεργασίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης κρατούν μήνες. Για παράδειγμα η Γερμανία όπου η εντολή δεν έχει ισχύ μόνο για τρεις μέρες. Επί πλέον εκεί έχουν ένα κατώτερο όριο για να μπει ένα κόμμα στη βουλή που είναι το 5% κι όχι το κάθε γκρουπούσκουλο με 3%.
Το να πάμε με τέτοια ποιότητα του πολιτικού συστήματος σε εκλογές με απλή αναλογική και με αυτή τη διοίκηση είναι ανευθυνότητα για να μη πούμε αυτοκτονία.
Η αρχή για τη διάλυση της δημόσιας διοίκησης είχε αρχίσει με το Μένιο που κατάργησε τους γενικούς διευθυντές και άφησε τη διοίκηση ακέφαλη. Τους επόμενους, αυτό τους βόλεψε αφάνταστα και η διάλυση έγινε θεσμός. Ευτυχώς υπάρχει η νομιμότητα αλλιώς θα γέμιζε η πλατεία Κλαυθμώνος από πενθούντες ανέργους.
Να ελπίσουμε ότι με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση κάτι θα αλλάξει;
Βέβαια δεν το έχουμε στο αίμα μας. Μας αρέσει το «πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα» για να έχει νόημα η κάθε στιγμή. Ε βρε Σύριζα πού είσαι;
Οι αρχαίοι Ρωμαίοι αντίθετα είχαν θαυμάσια δημόσια διοίκηση. Για παράδειγμα την περίοδο της παρακμής όταν οι πραιτοριανοί ανέβαζαν και κατέβαζαν αυτοκράτορες το κράτος εξακολουθούσε να δουλεύει. Υπήρχαν περίοδοι που δεν προλάβαινε κάποιος αυτοκράτορας να ορκιστεί και τον τρώγανε μπαμπέσικα. Ή πάλι τα διάφορα στρατεύματα ανέβαζαν διάφορους αυτοκράτορες κι ακολουθούσαν εμφύλιοι και η διοίκηση δούλευε!.
Ώστε δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε πάλι τον τροχό. Άλλωστε είναι θέμα εθνικής επιβίωσης. Για μας, αυτό, η αποκέντρωση και το δημογραφικό είναι προτεραιότητες. Τα άλλα έπονται.
Κώστας Δαλακιουρίδης
