Ήμουν προσκαλεσμένος και πάλι από την δημοσιογράφο κ Σοφία Φύκα, παρουσιάστρια της μεσημβρινής εκπομπής στο ραδιοφωνικό σταθμό του Δήμου Πειραιά ΚΑΝΑΛΙ-1 με τίτλο «άρωμα ημέρας» και κλήθηκε να σχολιάσω τις πρόσφατες, ξαφνικά, αναφορές της Κυβέρνησης στο θέμα του οξύτατου Δημογραφικού προβλήματος της Ελλάδας.
Με προλόγισε η οικοδέσποινα κ Φύκα σημειώνοντας εμφαντικά ότι για το οξύ θέμα του αναδυόμενο Δημογραφικού ως Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας-Ψυχολογίας και Πανεπιστημιακός Καθηγητής «χτυπούσε την καμπάνα» πριν 30 και βάλε χρόνια…
Σχετικό ηχητικό από την ομιλία μου στη Σχολή Γονέων Κατερίνης της 9ης/11/1992 εδώ:
ΔΕΝ πείθει η Κυβέρνηση με ξαφνική αναφορά στο Δημογραφικό καθώς οι καμπάνες που ηχούν για την ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ αριθμητική μείωση του Έθνους των Ελλήνων είναι «καμπάνες λύπης» και υπενθύμισης «χαμένων ευκαιριών» και, κατά την ταπεινή μου άποψη, σήμερα εξυπηρετούν «επικοινωνιακούς στόχους» ίσως για να «ξεχαστεί» έστω προσωρινά ο δοκιμαζόμενος από ακρίβεια και εγκληματικότητα Ελληνικός Λαός….
Ξεκίνησα θυμίζοντας ότι είμαστε ίσως ο μοναδικός με κριτήριο τους αριθμούς Λαός της Ευρώπης που μπορεί να αυτοχαρακτηρίζεται ως «Λαός, και χώρα, Προσφύγων και Ξενιτεμένων…»
Τα τελευταία 102 χρόνια ξεκινώντας με την εποχή της Μικρασιατική καταστροφή ο πληθυσμός της Ελλάδος ενισχύθηκε με ομογενείς «πρόσφυγες», και ακολούθησαν οι Πόντιοι της Ρωσίας και μετά της αναδυόμενης Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών πέριξ του Πόντου, και ακολούθησαν ομογενείς από Αίγυπτο και Τουρκία,
Ταυτόχρονα είχαμε, και συνεχίζουμε να έχουμε, εκροές Ελλήνων και Ελληνίδων Μεταναστών για αναζήτηση επικερδούς απασχόλησης σε Αμερική και σε Αυστραλία με το γνωστό αποκορύφωμα της μετανάστευση 800,000 συμπολιτών μας στην Δυτική Ευρώπη και κυρίαρχα στη τότε Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Δυτικής Γερμανίας και τα τελευταία χρόνια ζούμε μετανάστευση μισού εκατομμυρίου οικονομικά ενεργών παιδιών μας, επιστημόνων και εξειδικευμένων επαγγελματιών και εργατικού δυναμικού σε αναζήτηση απασχόλησης.
ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως οι Ελληνικές Κυβερνήσεις ΔΕΝ κατέστρωσαν και ΔΕΝ εφάρμοσαν Δημογραφικά στρατηγική πολιτική και σχέδια διασφάλισης της διαιώνισης του Ελληνικού Έθνους αλλά και εμείς οι πολίτες προσπεράσαμε αβίαστα την κλασική έννοια των πατεράδων, μαμάδων μας ότι τα πολλά παιδιά είναι «ευλογία» υιοθετώντας την άποψη ότι η επιλογή απόκτηση και ανατροφής ενός το πολύ δύο παιδιών διασφαλίζει για την πυρηνική οικογένεια «κοινωνικό-οικονομικά καλή ζωή…»
Όλη η συνέντευξη εδώ:
