Του Γιάννη Κορομήλη
Γιατί απέτυχε η πρόσφατη 24ωρη γενική απεργία κατά του 4ου Μνημονίου; Λογικά θα περίμενε κανείς το ακριβώς αντίθετο. Το να σημειώσει δηλαδή μεγάλη, πρωτοφανή επιτυχία. Ανάλογη δηλαδή και με τις μεγάλες βάρβαρες συνέπειες που θα έχουν για το λαό τα μέτρα που με το μνημόνιο αυτό ψηφίστηκαν. Μικρή πενιχρή, θα έλεγε κανείς, η συμμετοχή. Όπως εξηγήσαμε αναλυτικά χθες από τη στήλη αυτή, υπάρχουν και οι δικαιολογημένοι/ες απόντες/σες. Όπως δηλαδή εξακολουθούν, παρά τα ψέματα και τις «αυταπάτες» να στηρίζουν ακόμη αυτή την καταστροφική κυβέρνηση. Αλλά είναι λίγοι εκείνοι που τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με εκείνα της κυβέρνησης. Δικαιολογημένοι/νες απόντες/σες κι όσοι/ες από πεποίθηση δεν συμμετέχουν γενικά σε απεργίες και συλλαλητήρια. Λίγοι επίσης.
Ο πολύς κόσμος πάντως – που δεν ανήκει σ’ αυτές τις κατηγορίες – κανονικά θάπρεπε να συμμετέχει. Αλλά δεν συμμετείχε. Γιατί; Κοντά – κατά την κρίση μου – στην αλήθεια βρίσκονται δύο εκδοχές ή θεωρίες. Η πρώτη, μας παραπέμπει στα εξαρτημένα αντανακλαστικά ή άλλως στο γνωστό πείραμα του μεγάλου Ρώσου ψυχολόγου Ιβάν Παβλόφ.
Το πείραμα αυτό με ένα σκύλο, σκυλοτροφή και ένα καμπανάκι – για όσους δεν το θυμούνται – είχε τρεις φάσεις: Στην πρώτη φάση ένας βοηθός του Παβλόφ κτυπούσε το καμπανάκι και μετά από λίγο, έδινε τροφή στο σκυλί. Τρώγοντας ο σκύλος την τροφή οι σιελογόνοι αδένες παρήγαγαν σάλιο στο στόμα του ώστε να πολτοποιηθεί ευκολότερα με το μάσημα η τροφή. Στη συνέχεια στο στομάχι του ζώου παράγονταν για γαστρικά υγρά για να διευκολυνθεί η χώνευση της τροφής. Η φάση αυτή επαναλήφθηκε αρκετές φορές σε κατάλληλους χρόνους.
Στη δεύτερη φάση ο βοηθός μια φορά χτυπούσε το καμπανάκι κι έδινε τροφή στο σκύλο, την επόμενη χτυπούσε το καμπανάκι αλλά δεν έδινε τροφή. Κι όμως τον ήχο που άκουγε ο σκύλος και χωρίς τροφή οι σιελογόνοι αδένες λειτουργούσαν και έριχναν σάλιο στο στόμα. Το ίδιο συνέβαινε και με τα γαστρικά υγρά. Οι αδένες δηλαδή λειτουργούσαν με τον ήχο, αντανακλαστικά. Εξαρτημένα αντανακλαστικά διότι προκαλούσε ο ήχος από το καμπανάκι.
Στην Τρίτη φάση ο βοηθός έγινε.. απρόβλεπτος. Άλλοτε χτυπούσε το καμπανάκι και δεν έδινε τροφή. Άλλοτε δεν χτυπούσε κι όμως έδινε τροφή. Και το αντίστροφο. Ζαλίστηκε ο σκύλος (και τα αντανακλαστικά). Περιήλθε σε πλήρη σύγχυση. Δεν ήξερε πότε να περιμένει τροφή, και πότε όχι. Και πεινούσε… Και πως αντέδρασε; Περιέπεσε σε αφασία. Ξάπλωσε και δεν έδινε καμία σημασία αν χτυπούσε ή όχι το καμπανάκι.
Είναι φανερό, νομίζω, πως ο λαός μας έπαθε από τους πολιτικούς μας, κι ιδιαίτερα από τους νυν κυβερνώντες ότι το σκυλί του Παβλόφ κατά την τρίτη φάση. Ο κ. Τσίπρας (αυταπατώμενος ή όχι) είπε τόσο πολλά ψέματα, του έταξε τόσο πολλά και όχι μόνο δεν του έδωσε από τα υπεσχημένα αλλά του φόρτωσε ο.. αντιμνημονιακός κ. Τσίπρας άλλα δύο μνημόνια, χειρότερα από τα δύο προηγούμενων Πρωθυπουργών.
Και σαν να μην έφταναν αυτά επιστράτεψε, κι αυτός, ένα σαξές στόρι ( ένα αφήγημα ευτυχίας) σύμφωνα με το οποίο όλα στην Ελλάδα… βαίνουν καλώς, ότι δήθεν για ένα ευρώ νέων μέτρων θα μας δίδεται ένα ευρώ ή και παραπάνω από τους … δανειστές (αντίμετρα) κλπ. Η απόφαση της προχθεσινής συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ απέδειξε, για μια εισέτι φορά, ότι «το ψέμα έχει κοντά πόδια».
Με όλα αυτά τα καμώματα της κυβέρνησης τι να κάνει ο λαός; Περιέπεσε σε απόγνωση και σύγχυση. Έτσι δεν βλέπει σε τι θα τον ωφελούσε να έβγαινε στους δρόμους. Ποιος θα τον άκουγε; Ο κ. Τσίπρας ή ο κ. Καμμένος; Έμεινε λοιπόν στο σπίτι του ή στη δουλειά του, στα βάσανα και στην εξαθλίωση του. Αξίζει νομίζω, να συμφωνήσουμε ότι τα πορίσματα του προαναφερθέντος πειράματος του Παβλόφ (εξαρτημένα αντανακλαστικά) αξιοποιήθηκαν για τις ανάγκες της προπαγάνδας ( πλύσης εγκεφάλου κ.α.), από τις ΗΠΑ, την Αγγλία, τη Γερμανία αλλά κυρίες από τους σοβιετικούς, τα κράτη του π. «υπαρκτού σοσιαλισμού» και τα κομμουνιστικά κόμματα, κι όχι μόνο. Είναι λοιπόν πιθανό η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κ.α. ως μέλη παλιότερα της Κουμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδος (ΚΝΕ) να τα διδάχθηκαν κι αυτοί. Σίγουρο όχι, αλλά πιθανό ναι.
Συνεχίζεται
