Υπάρχουν πολλές παροιμίες σχετικά με το διάσημο αυτό σιροπιαστό γλυκό, όπως π.χ. «Με κούφια καρύδια μπακλαβάς δεν γίνεται».
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Ο μπακλαβάς είναι ένα διάσημο σιροπιαστό γλυκό που συναντάται σε κουζίνες της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων. Επίσης σε όλες τις χώρες της βόρειας Αφρικής παρασκεύαζαν μπακλαβά φτιαγμένο από τριμμένους ξηρούς καρπούς, τυλιγμένο σε γλυκό φύλλο.
Η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι δημιουργήθηκε από Τουρκικά φύλα της Κεντρικής Ασίας, ενώ τελειοποιήθηκε στις κουζίνες των ανακτόρων του σουλτάνου, στο παλάτι Τοπκαπί. Οι Ασσύριοι τον 8ο αιώνα π.Χ. ήταν οι πρώτοι στην Ανατολική Μεσόγειο που κατασκεύασαν γλυκό από τριμμένο καρύδι και μέλι μέσα σε ζύμη φτιάχνοντας έναν πρώιμο μπακλαβά. Οι Έλληνες ναυτικοί και έμποροι που ταξίδεψαν ανατολικά, σύντομα ανακάλυψαν το γλυκό και στην συνέχεια το έφτιαξαν στην Ελλάδα. Η μεγάλη συμβολή των Ελλήνων στην εξέλιξη του γλυκού ήταν η εφεύρεση μιας τεχνικής που έκανε την ζύμη να μπορεί να τυλίγεται σε ένα φύλλο και γι αυτό πλέον μπορούσε να κατασκευάζεται με πολλές στρώσεις τριμμένου καρυδιού.
Βασικό στοιχείο του μπακλαβά είναι το σιρόπι, που πρέπει να είναι από μέλι. Και η ερμηνεία της παροιμίας είναι ότι, όταν σιροπιάζουν τον μπακλαβά, το μέλι συγκεντρώνεται στη γωνία του ταψιού!
