Εις ώτα μη ακουόντων
Με άδειες κερκίδες παίζει το πολιτικό μας σύστημα στον ναό της «δημοκρατίας». Δεν πήραν είδηση ακόμα, ότι έχουμε υποβιβαστεί στη B΄ εθνική και τρέχουν μέσα στο γήπεδο και μαρκάρουν, φωνάζουν και μαλώνουν με τον διαιτητή, που μπορεί να είναι το ΔΝΤ ή ο κ. Σόιμπλε.
Γιατί το παιγνίδι δεν γίνεται με εξωτερικούς αντιπάλους αλλά εσωτερικούς. Ούτε καν από άλλη περιφέρεια. Θλιβεροί κομπάρσοι που φορούν τις φανέλες άλλοτε μεγάλων συλλόγων, προσπαθούν να αποσπάσουν το χειροκρότημα από τις εξέδρες που όμως είναι άδειες.
Κανείς πια δεν παρακολουθεί τον αγώνα κι απλώς περιμένει να ακούσει το αποτέλεσμα λες και δεν τον αφορά, αλλά έτσι για το έθιμο.
Μπορεί ο κ. Τσίπρας να κάνει του κόσμου τις ντρίπλες αλλά κανείς δεν του δίνει σημασία αφού δεν βάζει γκολ! Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να κοουτσάρει μια συγκροτημένη (όπως επιμένουν μερικοί) ομάδα, αλλά πολύ λίγη σημασία έχει αφού το αποτέλεσμα το κρίνει ο διαιτητής.
Θα μπορούσε βέβαια να γίνει και πιο σουρεαλιστικό το παιγνίδι αν αφαιρούσαν και τα γκολπόστ αφού δεν έχουν νόημα. Φυσικά και την μπάλα αφού σουτάρουν στου Κουτρούλη τον γάμο.
Ο πραγματικός αγώνας γίνεται έξω και μερικοί λεν ότι είναι σικέ και απλώς πρέπει να παίξουν και παράταση για να γίνει πιο πιστευτός. Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν το αποτέλεσμα για να κάνουν κάποια δουλειά. Ν’ αγοράσου ή να πουλήσουν κάτι. Ν’ ανοίξουν μια επιχείρηση. Να παντρευτούν ή να χωρίσουν. Να γνωρίζουν αν πρέπει να πληρώσουν μια υποχρέωση, ή αν είναι να βυθιστούμε προ τι; Πιο βυθό από τον βυθό δεν έχει.
Εδώ πια ο δικός μας σόουμαν έχει ακροατήριο από τον διεθνή περίγυρο. Όλος ο κόσμος είναι περίεργος να δει αν θα κάνουμε το τόλμημα και αυτός απολαμβάνει την κάθε στιγμή. Είναι στο επίκεντρο. Και επαναλαμβάνει το ίδιο νούμερο. Μας θυμίζει κάποιον σ’ ένα μεγάλο τσίρκο όπου θα έκανε κάτι τρομερά επικίνδυνο. Ήδη η κοσμοσυρροή ήταν αφάνταστη αφού είχε προηγηθεί διαφήμιση. Ανεβαίνει λοιπόν, στην πιο ψηλή εξέδρα για να πέσει σε μια πισίνα που έχει δέκα πόντους νερό! Το κοινό κρατάει τη ανάσα του.
Ο τύπος παίρνει το μικρόφωνο: «Αγαπητοί θεατές ξέρω ότι αυτό θα είναι το τέλος μου αλλά είμαι υποχρεωμένος να το κάνω. Η γυναίκα μου με άφησε . Δεν έχω να πληρώσω τη ΔΕΗ και μου βγάζουν το σπίτι στο σφυρί».
«Μην πέφτεις! Μην το κάνεις», φωνάζουν από κάτω.
«Ναι αλλά πρέπει να σας επιστρέψω τα χρήματά σας».
«Δεν τα θέλουμε, μην πέσεις!»
«Ευχαριστώ καλοί μου άνθρωποι. Την άλλη εβδομάδα πάλι μαζί!»
Μέχρι που κάποια φορά θα μας φωνάξουν «πέσε, πέσε!»
Κώστας Δαλακιουρίδης.
