Πριν από μερικά χρόνια, τότε που είχαμε λεφτά, 14 μισθούς και επίδομα άδειας διακοπών, τότε που δεν υπήρχαν τα τσεκούρια των μνημονίων και η σημερινή φτώχεια, τέτοια εποχή έψαχνα σε ποιο νησί και καλό ξενοδοχείο θα κλείσω δωμάτιο, χωρίς να με νοιάζει πόσο θα μού στοιχίσει.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Τα πράγματα όμως άλλαξαν, ήρθαν τα πάνω κάτω. Μπήκαμε στην εποχή των ισχνών αγελάδων, της ακρίβειας και των κουτσουρεμένων μισθών και συντάξεων.
Έτσι, όλο το χειμώνα περίμενα με αγωνία πότε θα ανακοινώσει το Υπουργείο Τουρισμού το πρόγραμμα “Κοινωνικός Τουρισμός” για φτηνές καλοκαιρινές διακοπές. Και μόλις άνοιξε η σχετική ηλεκτρονική πλατφόρμα πήγα να κάνω αίτηση. Κι αμέσως έφαγα την κρυάδα, μού κόπηκαν τα φτερά. Δεν είναι για όλους το πρόγραμμα. γιατί «Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις».
Τώρα πλέον, με συγκρατημένη αισιοδοξία, περιμένω να ανοίξει το άλλο πρόγραμμα, «Τουρισμός για Όλους», που δίνει ένα ψίχουλο επιδότηση voucher 150 ευρώ (που δεν φτάνει ούτε για βενζίνες και διόδια)..
Τελικά, σ’ αυτήν τη ζωή όλα τα ωραία είναι με αστερίσκο. Για παράδειγμα, Θέλεις να πετύχεις στις πανελλήνιες εξετάσεις; Πρέπει όλο το χρόνο να διαβάζεις, φροντιστήρια, ιδιαίτερα κλπ.
Θέλεις να παντρευτείς και να ζήσεις μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή; Πρέπει να ξεχάσεις την ελευθερία κι αυτά που ήξερες.
Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις!
