Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Τα έμαθες τα νέα;
– Τι νέα;
– Αμάν, τι πάθαμε!
– Τι πάθαμε ρε;
– Πήραν φωτιά τα μπατζάκια μας!
– Εγώ δεν βλέπω φωτιά, ούτε καν καπνό!
– Ρε, πήρε φωτιά το Κορδελιό!
– Πολλές φωτιές ακούω, αλλά καπνό δεν βλέπω!
– Ρε, μέχρι και τα βρακιά μας θα δηλώνουμε!
– Που θα δηλώνουμε, ρε, τα βρακιά μας; Μετά το πλυντήριο ή πριν το πλυντήριο, επειδή είναι κι αυτό μια απορία, για να ξέρουμε τι μας γίνεται!
– Δεν δηλώνουμε τα ακίνητα μας;
– Ναι, τα δηλώνουμε!
– Τώρα όχι μόνο αυτά!
– Εννοείς και τα βρακιά μας; Σιγά την αξία που έχουν! Μη σου πω είναι και μπαλωμένα, διότι παλιότερα δεν μπαλώναμε τίποτα, κατευθείαν στα σκουπίδια. Ποιος κάθεται να μπαλώνει τώρα. Δεν είδες που σε κάθε γειτονιά έχει και μια μπαλωματού που έχει αναλάβει να μπαλώνει κάθε τι που χρειάζεται μπάλωμα;
– Ρε, σοβαρέψου! Δεν δηλώνουμε αυτοκίνητα και ακίνητα;
– Ναι, ρε τα δηλώνουμε. Και πληρώνουμε και φόρους για αυτά!
– Τώρα θα δηλώνουμε και τα μετρητά.
– Τα μετρητά; Για κάνε μια διευκρίνηση διότι δεν αντελήβην…
– Τα μετρητά ρε, το ρευστό…
– Α, καλά! Περσινά ξινά σταφύλια! Αν είχα εγώ μετρητά… Ανταλλακτικό εμπόριο κάνουμε.. Του δίνω αυγά μου δίνει λάδι… Πάμε παρακάτω…
– Το χρυσό που έχουμε στην κατοχή μας, εναέρια μέσα μεταφοράς, σκάφη αναψυχής…
– Βαριέμαι να σηκωθώ και να σου σφυρίξω καμιά καρπαζιά.. Με δουλεύεις, ρε; Δουλευόμαστε μεταξύ μας; Είναι δυνατόν να φοράς μπαλωμένο βρακί και να έχεις χρυσό, που; κρυμμένο στο σπίτι; Και σκάφος αναψυχής! Χαχαχαχα!
– Ρε, εσύ μπορεί να μην έχεις, άλλος μπορεί να έχει…
– Για πες να γελάσουμε λίγο…
– Μεταξύ κι άλλων, αν έχεις άλογα που συμμετέχουν σε αγώνες, αν έχεις κοσμήματα μεγάλης αξίας…
– Καλά που το διευκρίνισες… Γιατί παραλίγο έτοιμος ήμουν να δηλώσω το δαχτυλίδι της κόρης μου που αγόρασε τις προάλλες από το πανηγύρι…
– Ε, όχι κι έτσι!
– Και δε μου λες; Ο βαφτιστικός σταυρός του γιού μου θεωρείται κόσμημα μεγάλης αξίας; Διότι οι αξίες είναι διαφορετικές, δεν ισχύουν για όλους το ίδιο!
