«Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην, ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν»[Μθ 10,34] και «Πυρ ήλθον βαλείν επί την γην»[Λουκ.ιβ,49]
Ο άρχων της ειρήνης, ο Χριστός, ο οποίος δοξολογείτο κατά την γέννησή του με το «δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη», διακηρύσσει κατά την δημόσια εμφάνιση του ότι δεν ήλθε να φέρει ειρήνη στη γη αλλά φωτιά, μαχαίρια, διαμελισμό, διχόνοια, πόλεμο. Το ζούμε σήμερα στα μέρη όπου έζησε και δίδαξε ο Κύριος, στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Άγριοι φονικοί πόλεμοι, ισοπεδώσεις πόλεων και νοσοκομείων, σφαγές αθώων αμάχων ανθρώπων, παντού φόβος και ανησυχία των κατοίκων της υφηλίου για επέκταση της συρράξεως στις γειτονικές χώρες, ακόμη και το ενδεχόμενο ενός νέου παγκοσμίου πολέμου.
Το πεδίο των αιματηρών συγκρούσεων σήμερα βρίσκεται στην περιοχή όπου συνυπάρχουν από χρόνια οι τρεις Μονοθεϊστικές Θρησκείες [Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός και Μωαμεθανισμός], που όλες διακηρύσσουν αγάπη, ειρήνη, αλληλεγγύη. Ποτέ όμως δεν εφαρμόσθηκαν στην πράξη οι διδαχές τους που περιέχονται στα ιερά τους κείμενα. Από της εμφανίσεως των εν λόγω θρησκειών μέχρι τις μέρες μας έχουμε συνεχώς πολέμους, κάποιους μάλιστα χαρακτηριζομένους ως «ιερούς», τζιχάντ, ληστρικές σταυροφορίες, διχασμούς μεταξύ των οπαδών της ίδιας θρησκείας, φανατισμούς, διαμάχες, ιεροεξεταστές και φονταμενταλιστές. Τελικά αποδεικνύονται φρούδες οι ελπίδες των κατοίκων της υφηλίου για ειρηνική συνύπαρξη και αλληλεγγύη. Συνεχίζει να έχει εφαρμογή το ρωμαϊκό ρητό «Homo hominess lupus” [=o άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος].
Οι ερμηνευτές της Καινής Διαθήκης αποδίδουν τις ρήσεις του Χριστού για το πυρ και την μάχαιρα με την έννοια του φωτισμού και του διχασμού της ανθρωπότητας σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα, ακόμη και μεταξύ των μελών της ίδιας της οικογένειας. Των πιστών που αφήνουν τα πάντα και Τον ακολουθούν και των αρνητών που Τον αντιμάχονται και Τον σταυρώνουν. Ο Χριστός ήρθε να ανατρέψει τα πάντα. Τα έβαλε με την καθεστηκυία τάξη των Γραμματέων και Φαρισαίων, κατέκρινε την υποκρισία τους και βελτίωσε τις σκληρές εντολές του Μωσαϊκού Νόμου [«Οφθαλμόν αντί οφθαλμού…»] διακηρύσσοντας την καινή εντολή της αγάπης προς τον πλησίον. Μια εντολή η οποία όμως ουδέποτε εφαρμόσθηκε και δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί όσο κυριαρχούν τα συμφέροντα, οι μεγαλοϊδεατισμοί και η καταπάτηση του δικαίου των αδυνάτων.
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΝΑ- ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
