Του Γιάννη Κορομήλη
Προχθές Δευτέρα 5 Ιουνίου γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Προστασίας του Περιβάλλοντος. Το προστασίας μάλλον κατ΄ευφημισμόν. Γιατί προστασία του περιβάλλοντος δεν υπήρχε ούτε πρόκειται να υπάρξει. Αντίθετα το περιβάλλον καταστρέφεται μόνιμα και συστηματικά. Από το απώτερο παρελθόν μέχρι σήμερα και, όπως φαίνεται, μέχρι και το απώτερο μέλλον. Συγκεκριμένα μέχρι να αντλήσει ο άνθρωπος όλα τα «οφέλη», στο βωμό πάντα του κέρδους, του χρήματος. Όταν φτάσουμε σ΄αυτό το σημείο- και φτάσαμε ήδη κοντά- και το πλησιάζουμε όλο και με μεγαλύτερη ταχύτητα. Η «πρόοδος» της επιστήμης και της Τεχνολογίας κυρίως επιταχύνεται σταθερά. Το ίδιο αι ο ρυθμός καταστροφής της φύσης, του περιβάλλοντος. Όταν λοιπόν φτάσουμε στο «μη παρέκει» δηλ. η ζωή της ανθρωπότητας στη γή θα είναι πλέον ανέφικτη τότε τρία είναι τα πιθανά ενδεχόμενα: 1. Να χαθεί η ζωή στον πλανήτη μας. Μ΄έναν αστερίσκο στο να γλυτώσουν κάποιοι ελάχιστοι έχοντες και ισχυροί που κατασκεύασαν και κατασκευάζουν ήδη καταφύγια «ζωής» για έκτακτες ανάγκες: Πυρηνικός πόλεμος, μόλυνση των πάντων και κάθε είδους κ.λ.π. 2. Να κατασκευαστούν, ως τότε αν προλάβουν, ικανός αριθμός διαστημικών σταθμών, ώστε να μεταναστεύσουν, όσοι μπορέσουν και προλάβουν σε άλλα αστέρια (εάν υπάρχουν) που βέβαια θα προσφέρονται από πλευράς φυσικού περιβάλλοντος στο να εγκατασταθούν και να ζήσουν εκεί άνθρωποι. Κάτι πολύ συζητήσιμα, ενδεχόμενο πάντως.
3. Αβέβαιο, ανέλπιστο ίσως αλλά μη αποκλειόμενο σενάριο: Πριν φτάσουμε στο σημείο μηδέν, στο μη παρέκει δηλαδή, να ανακαλύψουν οι επιστήμονες και να επιβάλλουν τα έθνη ( ή μια παγκόσμια κυβέρνηση) την πλήρη «απολύμανση», αν επιτραπεί ο όρος, του περιβάλλοντος με κάποιο τρόπο που θα ανακαλυφθεί ως τότε και την πλήρη προστασία του περιβάλλοντος από κει και πέρα. Ανέλπιστο είπαμε μιας και το χρήμα δεν έχει ούτε χρώμα (πολιτικό – ιδεολογικό) κι όλα τα πολιτικά κόμματα δεξιά – αριστερά, ενδιάμεσα «βλάπτουν τη γη το ίδιο». Οι χώρες του π. υπαρκτού σοσιαλισμού με πρωταγωνίστρια την ΕΣΣΔ καθώς κι εκείνες του καπιταλισμού – όλες σο όνομα της «προόδου»- κατέστρεψαν ανηλεώς τη φύση, το περιβάλλον.
Ανέλπιστο θα πείτε, αλλά ο Ηράκλειτος (ο και «σκοτεινός φιλόσοφος» καλούμενος), είπε: «Εάν μη ελπήται, ανέλπιστον ουκ εξευρήσει, ανεξερεύνητον εόν και άπορον». Δηλαδή: Αν δεν ελπίζεις δεν θα βρείς ποτέ το ανέλπιστο, το οποίο είναι ανεξερεύνητο και, απρόσιτο. Καλό θα ήταν επίσης να μην ξεχνούμε και το Θεό. Τις βουλές του οποίου ασφαλώς και δε γνωρίζουμε όμως Εκείνος, σίγουρα αν κρίνει πώς η ανθρωπότητα παρά τις, απερισκεψίες της και τις ανοησίες της, την πλεονεξία και την «ειδωλολατρία» της πρέπει να σωθεί, θα βρει τρόπο να μας γλυτώσει από τα τερατώδη αποτελέσματα των άφρονων ενεργειών μας.
«Η άγνοια είναι συμφορά» έλεγε ο σοφός Σωκράτης. Είναι δε τόσο μεγάλη η άγνοια μας, της πλειοψηφίας των λαών της γής, γι αυτό και οι συμφορές που μας βρίσκουν είναι καθημερινό φαινόμενο στον γεμάτο ανισότητες και δυστυχία κόσμο μας. Σκεφτείτε όχι μόνο το αναπτυγμένο τμήμα του αλλά και το ασυγκρίτως μεγαλύτερο υποανάπτυκτο ή υπανάπτυξη. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο άνθρωπος είναι αμετάκλητα δεμένος με το περιβάλλον. Η νέα μοριακή Βιολογία υποστηρίζει και αποδεικνύει με πολλές πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, ότι η ζωή του καθενός μας διαμορφώνεται πέρα από το DNA και από τα κύτταρά μας. Οι πρωτεΐνες της μεμβράνης των οποίων λειτουργούν με σήμερα που δέχονται από το περιβάλλον. Επιστημονικά σκεπτόμενοι θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε ένα μεγάλο βαθμό είναι το περιβάλλον που ρυθμίζει τις ζωές.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι προχθές παγκόσμια ημέρα για το περιβάλλον, στο Εκουαδόρ γιόρτασαν με ποικίλες εκδηλώσεις την επέτειο της Συνταγματικής κατοχύρωσης – για πρώτη φορά στην Ιστορία της ανθρωπότητας- των δικαιωμάτων της φύσης! Μα θα πείτε έχει η φύση δικαιώματα, λες και είναι άνθρωπος; Περίεργο δεν είναι; όχι δεν είναι. Γιατί η φύση είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Εμείς εξάλλου ένα κομμάτι της φύσης δεν είμαστε; Μπορείτε να φανταστείτε ανθρώπινη ζωή χωρίς τα αγαθά που προμηθευόμαστε από τη φύση;
Στις Ηνωμένες Πολιτείες (και αλλού) οι μεγάλες εταιρίες έχουν δικαιώματα φυσικών προσώπων. Και τα έχουν μετά από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου τους, από το 1886! Μεγάλη ατυχία που η φύση δεν είναι… τράπεζα. Τότε οι ΗΠΑ αλλά και οι Σοβιετικοί θα την προστάτευαν ώστε να μη τη φτάσουν στα σημερινά χάλια… Αν ήταν πολυεθνική θα είχε σωθεί!!!
