Το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης 12 μέλη ακτιβιστικής οργάνωσης για τα δικαιώματα των ζώων, «εισέβαλλαν» σε σουπερμάρκετ του Πειραιά κρατώντας πλακάτ υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων και κατά της σφαγής τους, ιδίως τα αρνιά και τα κατσίκια το Πάσχα.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Φώναξαν συνθήματα, παρέμειναν μπροστά στο κρεοπωλείο με τα κρέατα και τις συκωταριές για την μαγειρίτσα και το κοκορέτσι, με κεντρικό σύνθημα, «να σταματήσει η σφαγή του Πάσχα», «και τα ζώα έχουν ψυχή», «και τα ζώα πονάνε» και «η παράδοση δεν είναι δικαιολογία για να ασκούμε στα ζώα βία».
Στο σημείο κλήθηκε η αστυνομία, τούς συνέλαβε και οι ακτιβιστές προσήχθησαν στο αστυνομικό τμήμα, όπου παρέμειναν για αρκετές ώρες. Τελικά, οι υπεύθυνοι του σουπερμάρκετ δεν κατέθεσαν μήνυση εναντίον τους για αυτή τη δράση και έτσι αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι.
Σε λίγο ίσως δούμε κάτι παρόμοιο να συμβαίνει και με τα ψάρια, δηλαδή να διαμαρτυρηθούν μπροστά κι από τα ιχθυοπωλεία.
Και γεννάται το ερώτημα: Πρέπει να ψαρεύουμε τα ψάρια; Επιτρέπεται το ψάρεμα;
Πολλοί επιστήμονες λένε ότι τα ψάρια, όπως και τα άλλα ζώα έχουν αισθήματα κι ότι δεν πρέπει να τα ψαρεύουμε, διότι τα υποβάλλουμε σε πόνους και φρικτά βασανιστήρια μέχρι να αφήσουν την τελευταία τους πνοή στο αγκίστρι ή το δίχτυ.
Τα μεγάλα ψαροκάικα μάλιστα για να τα διατηρήσουν όσο γίνεται πιο φρέσκα τα ρίχνουν ζωντανά στην κατάψυξη όπου εκεί πεθαίνουν από υποθερμία στους – 25 βαθμούς και κοκκαλώνουν.
Πραγματικά, τα ψάρια που ψαρεύουμε πεθαίνουν από αιμορραγία, τραυματισμούς, ασφυξία και υποθερμία. Η έκφραση τρέμει σαν το ψάρι, ίσως εκφράζει αυτήν την κατάσταση των ψαριών που πιάνουμε.
Μήπως άραγε πρέπει, αντί να ψαρεύουμε τα ψάρια, να τα προστατεύουμε και να τα αφήνουμε στην ησυχία τους; Μήπως πρέπει τα ψάρια που πιάνουμε να τα απελευθερώνουμε και να τα ρίχνουμε πάλι πίσω στο νερό στο φυσικό τους περιβάλλον για να ζήσουν και να πολλαπλασιαστούν (catch and release);
Μήπως πρέπει να είμαστε ζωόφιλοι και οικολόγοι;
Μήπως πρέπει να είμαστε vegetarian αντί για κρεατοφάγοι;
Στην Βίβλο στον ψαλμό 8 λέει ξεκάθαρα ότι επιτρέπεται και το κυνήγι και το ψάρεμα, μάλιστα έτσι τα κανόνισε ο ίδιος ο Θεός: «Εσύ, Κύριε) τον έκανες (τον άνθρωπο) κύριο πάνω στα πλάσματα σου, όλα στην εξουσία του τα έδωσες. Όλα τα πρόβατα, τα βόδια, ακόμη και τα ζώα τα άγρια, του ουρανού τα πετούμενα, της θάλασσας τα ψάρια κι αυτά που πλέουν στους δρόμους των νερών».
Εξάλλου ο ίδιος ο Ιησούς μαγείρευε στα κάρβουνα και έτρωγε ψάρια. Με ψάρια τάισε 5.000 ανθρώπους, έστειλε τον Πέτρο να ψαρέψει με αγκίστρι και δύο τουλάχιστον φορές παρότρυνε τους μαθητές του να ψαρέψουν με δίχτυ στη λίμνη Γεννησαρέτ.
Θυμάμαι παλιά ο παππούς μου, που είχαν ζώα, όταν πήγαινε να τα σφάξει το καταλάβαιναν και προσπαθούσαν να διαφύγουν βγάζοντας κραυγές απόγνωσης. Μια φορά μάλιστα που πήρε στα χέρια του ένα κουνέλι, αυτό άρχισε να κλαίει και να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια του!
Δεν ξέρω πόσο δίκιο έχουν οι χορτοφάγοι, αλλά σκέφτομαι ότι, εάν και τα ζώα πονάνε, τότε ίσως να πονάνε και τα λουλούδια όταν τα κόβουμε, τα λαχανικά και τα φρούτα…
