Δεν αντέχουμε πια να βλέπουμε τις αγριόφατσες αυτές στους τηλεοπτικούς δέκτες, και όπως γράφει ο Δημήτρης Νατσιός σε άλλη στήλη η ειδησεογραφία μας να γεμίζει από εγκλήματα, φόνους, βιασμούς, ληστείες, απάτες, ανομίες…
Και το κοινό – θεατές, ακροατές αναγνώστες- υποκύπτει μοιρολατρικά στην φορά των πραγμάτων, στο «τίποτε πια δεν με εκπλήσσει» και αποχαυνωμένο, «παιδαγωγείται» στην ευτέλεια, απολαμβάνοντας, πολλές φορές, τα διαδραματιζόμενα και ανυπομονώντας για την συνέχεια. Ο σκοπός, ανεπαισθήτως, επιτυγχάνεται. Ανοχή, μοιρολατρία, «να μάθουμε να ζούμε με τον κίνδυνο», είναι φυσιολογική εξέλιξη, κλειδωθείτε μέσα, με την τηλεόραση και το ψυγείο αγκαλιά.
Ο Θάνος Ασκητής πάλι προτείνει μια door to door θεραπεία. Η πρόταση περιλαμβάνει επισκέπτες υγείας, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, οι οποίοι θα έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν κατευθείαν με το σπίτι. Από το άνοιγμα της πόρτας η όχι θα αντιλαμβάνονται αν κάτι συμβαίνει εκεί μέσα.
Στην Ευρώπη υπάρχει ήδη ένα μεγάλο δίκτυο των επισκεπτών αυτών και σε πολλές χώρες είναι θεσμοθετημένοι», δήλωσε ο κ. Ασκητής. Μπορεί αυτό να λειτουργήσει στην Ελλάδα; Η κατάσταση βρίσκεται πλέον εκτός ελέγχου και ίσως επιβάλλεται. Όσο καινοτόμο και διαφορετικό φαίνεται για τα δικά μας δεδομένα ίσως πρέπει να εξεταστεί…
Μ.Κ.
