Μια από τις προβληματικές καταστάσεις στα Λύκεια είναι και οι πολυήμερες εκδρομές. Μα γιατί προβληματικές ; Αφού θα ξεσκάσουν οι μαθητές κάποιες μέρες, θα επισκεφθούν καινούργιους τόπους, θα ωφεληθούν από μουσεία, εκθέσεις, ιστορικούς χώρους, παραδοσιακούς οικισμούς … και θα χαρούν με τις παρέες τους.
του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική. Από τα δικά μας μαθητικά χρόνια οι μαθητές πηγαίνουν στις πολυήμερες για να εκτονωθούν κάμνοντας τρέλες. Πριν λίγες μέρες μου έλεγε ένας 30χρονος απόφοιτος ΕΠΑΛ «είχε πολύ ωραία πράγματα στην πολυήμερη εκδρομή που πήγαμε στην Γ΄ Λυκείου, αλλά δυστυχώς δεν είδαμε τίποτα επειδή ήμασταν μόνιμα μεθυσμένοι».
Οι μαθητές δεν κοιμούνται τα βράδια στις πολυήμερες. Αυτό σημαίνει ότι τα βράδια στο ξενοδοχείο είναι ένα βασανιστήριο για τους συνοδούς καθηγητές να τους κυνηγάνε από δωμάτιο σε δωμάτιο. «Πως είσαι έτσι ;» ρωτάω συνάδελφο που επέστρεψε από πολυήμερη. «Πως θες να είμαι ; 3 βράδια δεν έκλεισα μάτι» μου απάντησε.
Ναι αλλά άυπνοι και ψόφιοι οι μαθητές από τι μουσεία και αξιοθέατα να ωφεληθούν ; Μιλάνε οι ξεναγοί κι αυτοί κοιμούνται όρθιοι. Πριν λίγες μέρες μου λέει συνοδός συνάδελφος : «τους πήγαμε σε πολλά μουσεία αλλά οι μαθητές ήταν αδιάφοροι, μόνο σε ένα ενυδρείο που τους έδωσαν να πιάσουν κάποια ερπετά έδειξαν ενδιαφέρον». Βλέπω μαθητές και μέρες ακόμα μετά την εκδρομή το πρόσωπό τους φαίνεται ακόμα ταλαιπωρημένο. Αυτό θεωρείται ψυχαγωγία, δηλαδή αγωγή της ψυχής ;
Τα τελευταία όμως χρόνια που οι μαθητές έχουν κινητά με συνεχή σύνδεση στο internet υπάρχει κι άλλο πρόβλημα. Έχουν μαζί τους ηχεία και βάζουν με Bluetooth τραγούδια από το κινητό τους. Σε εκδρομή της Β΄ Λυκείου ένας μαθητής στο λεωφορείο έβαζε στο ηχείο τραγούδια από ράπερ με αισχρόλογα. Και όχι μόνο αρνιόταν να υπακούσει στις εντολές των συνοδών καθηγητών να τ’ αλλάξει, αλλά εκφραζόταν και με τόσο βρώμικο τρόπο που διαμαρτυρήθηκαν ακόμα και κάποιοι συμμαθητές του. Τελικά συμμορφώθηκε μόνο μετά από τηλεφώνημα στους γονείς του μπροστά στο ενδεχόμενο να έρθουν στο νησί που είχαν πάει εκδρομή για να τον πάρουν.
Σε εκδρομή της Β΄ Λυκείου «πάτησε πόδι» μια συνάδελφος που συνόδευε και δεν πήγαν κάποιο βράδυ σε Club. – Πως το καταφέρατε να μην τους πάτε σε Club ; ρωτάει συνοδός άλλου Λυκείου ένα συνοδό του σχολείου αυτού. Εμείς τους πήγαμε σε Club και 2 μαθήτριες τις βγάλαμε έξω λιπόθυμες.
Σε τριήμερη εκδρομή της Α΄ Λυκείου τους πήγαν το ένα βράδυ σε Club. Ένα μικρό Club που πήγαν και άλλα σχολεία, υπήρχε το αδιαχώρητο, να καπνίζουν ελεύθερα, τα φώτα να αναβοσβήνουν σε βαθμό που να σε ζαλίζουν και μετά από κάποια φυσιολογικά τραγούδια έβαλαν τραγούδια των ράπερ που περιείχαν βρισιές και αισχρόλογα. Βέβαια οι συνοδοί καθηγητές δεν φαντάστηκαν τι Club θα ήταν.
«Ω, πόσο γλυκιές είναι οι αφορμές των παθών !» φωνάζει ο σοφός άγιος Ισαάκ ο Σύρος. Και σήμερα με τα κινητά που έχουν οι μαθητές και μπορούν να κάνουν τα πάντα, φωτογραφίες, βίντεο, ταινίες, μηνύματα … οι πολυήμερες εκδρομές των Λυκείων προσφέρουν ακόμα περισσότερες αφορμές των παθών. Και όσο και να μη θέλουν αυτοί που κολακεύουν τους μαθητές να το παραδεχθούν, ο αληθινός λόγος του Θεού λέει «έγκειται η διάνοια του ανθρώπου επιμελώς επί τα πονηρά εκ νεότητος αυτού» (Γεν.8,21).
