Ο άγιος Ιγνάτιος ονομάζεται και Θεοφόρος. Επίσης και Ιερομάρτυρας. Ανήκει στους αποστολικούς Πατέρες της Εκκλησίας. Έγινε επίσκοπος Αντιοχείας και μαρτύρησε στη Ρώμη το 113 μ.Χ.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Στο θρόνο της Αντιόχειας ανέβηκε μεταξύ 68-70 μ.Χ. δηλαδή λίγα μόλις χρόνια μετά τον Χριστό. Ποίμανε σαν αποστολικός διδάσκαλος και στάθηκε φρουρός των ψυχών του ποιμνίου του. Την εποχή που ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά των Χριστιανών, μια μέρα πέρασε και από την Αντιόχεια. Τότε ο Ιγνάτιος παρουσιάστηκε μπροστά του και υπεράσπισε τα δίκαια της Εκκλησίας και την αλήθεια της χριστιανικής πίστης. Ο Τραϊανός, διέταξε τη σύλληψη του Ιγνατίου και τη μεταφορά του στη Ρώμη, όπου τον έριξαν στο αμφιθέατρο και πεινασμένα θηρία τον κατασπάραξαν. Έτσι, ο Ιγνάτιος έμεινε μέχρι τέλους πιστός στη διδαχή του Χριστού, και «ὁ μένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ, οὗτος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱὸν ἔχει» (Β΄ επιστολή Ιωάννου, 9). Εκείνος δηλαδή, που μένει στη διδαχή του Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει, διότι αυτός έγινε ναός του Θεού και επομένως φέρει μέσα του το Θεό. Γι’ αυτό και ο Ιγνάτιος επονομάσθηκε Θεοφόρος.
Σύμφωνα με την παράδοση ήταν το παιδί που κράτησε στα χέρια Του ο Χριστός και προέτρεψε όλους μας να γίνουμε σαν τα παιδιά, για να κερδίσουμε τη βασιλεία των Ουρανών. Ένας άλλος θρύλος λέει ότι ήταν μαθητής του ευαγγελιστή της Αγάπης αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Παλιότερα υπήρχαν και διάφορα έθιμα που σχετίζονταν με τη σημερινή μέρα. Ένα από αυτά ήταν ποιοι επισκέπτες θα μπουν πρώτοι στο σπίτι. Ο πρώτος είχε σχέση με την υγεία, ο δεύτερος με την ευτυχία και ο τρίτος με την καλοτυχία. Εάν λοιπόν ο πρώτος άνθρωπος είχε καλή υγεία, δεμένη οικογένεια και περιουσίες, αυτό ήταν ευλογία για τους νοικοκύρηδες. Οι νοικοκύρηδες τον κερνούσαν πλούσια και εκείνος, με τη σειρά του, τους ευλογούσε.
Μια άλλη δοξασία ήταν τη μέρα αυτή να μη δανείζουν τίποτα, ούτε λεφτά ούτε αντικείμενα. Επίσης απαγορευόταν να βγαίνει οτιδήποτε από το σπίτι. Και ο καθένας που έβγαινε από το σπίτι, στην επιστροφή έπρεπε να έρχεται με κάτι, με γεμάτα τα χέρια. Όσοι ήταν αγρότες έφερναν και λίγο άχυρο στο σπίτι και το έβαζαν πίσω από την πόρτα – πίστευαν ότι έτσι οι κότες θα γεννούν περισσότερο.
Σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες, από την Ημέρα του Αγίου Ιγνατίου αρχίζουν οι πόνοι της γέννας της Θεοτόκου. Γι’ αυτό οι γυναίκες δε δούλευαν αυτή την ημέρα – τα φαγητά ετοίμαζαν την παραμονή της γιορτής.
Επίσης αυτήν την μέρα αρχίζουν οι «πρόβες» για τα κάλαντα των Χριστουγέννων. Ο αρχηγός της ομάδας μάζευε στο σπίτι του όλη την ομάδα και άρχιζαν να θυμούνται τα πολυάριθμα τραγούδια-ευχές και τα δίδασκαν στα νεαρά αγόρια, που συμμετείχαν στο έθιμο για πρώτη φορά.
