Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Η πρόσφατη επίσκεψη στη χώρα μας του προκαθήμενου της Καθολικής Εκκλησίας Πάπα Φραγκίσκου, μού θύμισε μια άλλη επίσκεψη πριν από καιρό του Καθολικού καθηγητή Θρησκειολογίας.
Ένας διάσημος, λοιπόν, Βρετανός Καθολικός καθηγητής θρησκειολογίας στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης αποφάσισε να έλθει στην Ελλάδα και να μελετήσει την Ορθόδοξη παράδοση. Αφού επισκέφτηκε το Άγιο Όρος, πήγε και στα Μετέωρα να μελετήσει κι εκεί τα μοναστήρια. Είχε μαζί του συστατικές επιστολές από το πανεπιστήμιο και οι ηγούμενοι των μοναστηριών με προθυμία τον ξενάγησαν στις βιβλιοθήκες, τα οστεοφυλάκια και τα άλλα ενδιαφέροντα.
Κάποια στιγμή του έδειξαν και το βαρούλκο με το μεγάλο δίχτυ, εκείνο το εργαλείο με το οποίο παλιότερα όλα τα μοναστήρια ανέβαζαν τους μοναχούς από πολύ χαμηλά μέχρι ψηλά πάνω, στην κορυφή των βράχων στο μοναστήρι. Ρώτησε τι ήταν και σε τι χρησίμευε. Και του απάντησαν,
- – Τώρα που χτίσαμε τις σκάλες, οι επισκέπτες και εμείς ανεβαίνουμε με τα πόδια. Το δίχτυ το χρησιμοποιούμε μόνο για να ανεβάζουμε προμήθειες και άλλα υλικά.
- – Μπορώ να το δοκιμάσω;
- – Πολύ ευχαρίστως.
Κατέβηκαν όλοι κάτω, στην άκρη του γκρεμού. Κατέβασαν με το βαρούλκο και το δίχτυ. Ο καθηγητής το κοίταξε καλά – καλά. Έριξε μια ματιά στον γκρεμό 300 μέτρα από κάτω, κι άλλη μια ματιά στην κορυφή 200 μέτρα πάνω.
Του άνοιξαν την τρύπα για να μπει στο δίχτυ, αυτός όμως δίστασε για λίγο. Κοίταξε το σχοινί, από το οποίο κρεμόταν το δίχτυ. Του φάνηκε πολύ λεπτό.
– Δε μου λέτε, αυτό το σχοινί κάθε πότε το αλλάζετε;
– Όποτε σπάζει !!!
