«Πρέπει να επιμείνουμε, ώστε η Τουρκία όχι μόνο να σταματήσει την ανάμιξή της στις δημοκρατικές μας διαδικασίες, αλλά και να υιοθετήσει μια ξεκάθαρη στάση για την ενεργό υπεράσπιση της δημοκρατίας της Ουκρανίας», τόνισε κατά την παρέμβασή της στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για την «Έκθεση σχετικά με τις εξωτερικές παρεμβάσεις σε όλες τις δημοκρατικές διαδικασίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση», η Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, κα Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου.
Η κα Ασημακοπούλου επικεντρώθηκε στην περίπτωση της Τουρκίας, επισημαίνοντας την ανάμιξή της σε δράσεις που υπονομεύουν τις δημοκρατικές διαδικασίες. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στις απόπειρες της τουρκικής κυβέρνησης να επηρεάσει τους απανταχού ομογενείς της, προκειμένου να διαδοθούν οι θέσεις της Άγκυρας και να διχαστούν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, στη στόχευση δημοσιογράφων, όπως ο Erk Acarer στο Βερολίνο και στις ξένες παρεμβάσεις και εκστρατείες παραπληροφόρησης, κατά των υπό ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρών στα Δυτικά Βαλκάνια.
Μιλώντας για τον πόλεμο στην Ουκρανία, η κα Ασημακοπούλου σημείωσε εμφατικά: «Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και εξακολουθεί να είναι υποψήφια προς ένταξη χώρα στην ΕΕ και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να ευθυγραμμίσει την εξωτερική της πολιτική με αυτήν της ΕΕ. Ωστόσο, στην περίπτωση της Ουκρανίας, η Τουρκία, αν και ψήφισε υπέρ της πρόσφατης απόφασης της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, είναι απρόθυμη να ευθυγραμμιστεί με την ΕΕ, ως προς την επιβολή οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας. Διατηρεί τον εναέριο χώρο της ανοικτό στη Ρωσία και θα μπορούσε, δυνητικά, να αποτελέσει μια κερκόποτρα για να παρακαμφθούν οι εμπορικές κυρώσεις της ΕΕ».
Το βίντεο της τοποθέτησης:
Ακολουθεί το κείμενο της τοποθέτησης:
«Έχουμε, όλοι μας, πλήρη επίγνωση των πιέσεων που αντιμετωπίζουν τα μοντέλα Δημοκρατίας από την άνοδο του λαϊκισμού και της παραπληροφόρησης.
Και στην παγκόσμια σκηνή δεν υπάρχει έλλειψη «παικτών», έτοιμων να εκμεταλλευτούν και να ενεργοποιήσουν αυτά τα σημεία πίεσης.
Σε αυτήν τη σημαντική έκθεση, βλέπουμε τα ίδια κράτη να αναφέρονται ξανά και ξανά, δηλαδή τη Ρωσία, την Κίνα και την Τουρκία. Στην περίπτωση της Τουρκίας επισημαίνονται τα εξής:
1. Απόπειρες της τουρκικής κυβέρνησης να επηρεάσει τους απανταχού ομογενείς της, προκειμένου να διαδοθούν οι θέσεις της Άγκυρας και να διχαστούν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες.
2. Στόχευση δημοσιογράφων, όπως ο Erk Acarer στο Βερολίνο.
3. Ξένες παρεμβάσεις και εκστρατείες παραπληροφόρησης, κατά των υπό ένταξη στην ΕΕ χωρών στα Δυτικά Βαλκάνια.
Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και εξακολουθεί να είναι υποψήφια προς ένταξη χώρα στην ΕΕ και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να ευθυγραμμίσει την εξωτερική της πολιτική με αυτήν της ΕΕ.
Ωστόσο, στην περίπτωση της Ουκρανίας, η Τουρκία, αν και ψήφισε υπέρ της πρόσφατης απόφασης της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, είναι απρόθυμη να ευθυγραμμιστεί με την ΕΕ, ως προς την επιβολή οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας. Διατηρεί τον εναέριο χώρο της ανοικτό στη Ρωσία και θα μπορούσε, δυνητικά, να αποτελέσει μια κερκόποτρα για να παρακαμφθούν οι εμπορικές κυρώσεις της ΕΕ.
Πρέπει να επιμείνουμε, ώστε η Τουρκία όχι μόνο να σταματήσει την ανάμιξή της στις δημοκρατικές μας διαδικασίες, αλλά και να υιοθετήσει μια ξεκάθαρη στάση για την ενεργό υπεράσπιση της δημοκρατίας της Ουκρανίας».
