Ο κόσμος των εκπαιδευτικών της Κατερίνης χάνει ένα ακόμη μέλος του. Ο φυσικός Παναγιώτης Ψαρρός, 63 χρόνων, εκπαιδευτικός του 1ου Λυκείου Κατερίνης έφυγε από τη ζωή και η κηδεία του θα γίνει αύριο.
Η κηδεία θα τελεστεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Λαζάρου στις 28/02/2022 και ώρα 16:30 μμ.
Υπηρέτησε από διάφορες θέσεις την εκπαίδευση. Για χρόνια αποσπασμένος στο γραφείο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προσέφερε στις διοικητικές υπηρεσίες του κλάδου.
Μετά την απώλεια των γονιών του, δεν είχε δική του οικογένεια, αρρώστησε σοβαρά και χθες τον νίκησε η επάρατος. Άνθρωπος ανήσυχος για χρόνια αρθρογραφούσε με επιφυλλίδες στην εφημερίδα ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ.
Η καταγωγή του ήταν από τη Λέσβο, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στην Κατερίνη, όπου ο πατέρας του υπηρέτησε ως υπάλληλος του ΟΣΕ.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Κατερίνης που το σκεπάζει και που τόσο αγάπησε.
Στη μνήμη του σταχυολογούμε ένα τυχαίο χρονογράφημά του
«Μέρες Μαγιού του στοχασμού…» που δείχνει την ευαισθησία του για τον άνθρωπο.
«Μηχανές να υπηρετούν ανθρώπους ή άνθρωποι να υπακούν μηχανές(;),
Πενόμενοι χρεοφειλέτες μου, κακά τα ψέματα. Όταν οι νέες τεχνολογίες εξελίσσουν αλματωδώς, πλην άλλων, και τη «ρομποτική» ήτοι:
- «drowns» στη θέση του επιγείου «delivery».
- αυτοματοποιημένα «super markets», όπου η αξιοσέβαστη πελατεία προσέρχεται στο ράφι, κάνει προμήθειες και πληρώνει τη λυπητερή μέσω κινητού τηλεφώνου.
- τηλεκατευθυνόμενες γραμματείς να εξυπηρετεί χωρίς απολαβές και ασφαλιστικές εισφορές την αλληλογραφία εργοδοτών αντί των ευειδών δεσποινίδων ή
- προγραμματισμένοι διδάσκοντες ξένες γλώσσες και μαθηματικά σε Φιλανδούς μαθητές που είδαμε εσχάτως από τηλεοράσεως προς μεγάλη έκπληξη της συζύγου ρεπόρτερ, κυρίας «Μήτσαινας», μετά μεγάλου θαυμασμού, αναφωνούσης: «Συ “διακτινίζεσαι!” για ανταποκρίσεις όπου εξελίξεις το καλούν, “ονειρευάμενος!!!”, και ρομπότ τύχη δουλεύει;»,
άμα δείτε προσεχώς επάγγελμα να διατηρεί τη σημερινή μορφή, ειδοποιείστε και τον «Μήτσο», θα τον υποχρεώσετε.
Ναι, για(!), κι όσο για την κοινωνική εξαθλίωση προοιωνιζόμενη ανεργία; Ωσότου πολιτικοί μας ανθιστούν ότι τα ποσοστά δεν πρόκειται να μειωθούν σε ανεκτό επίπεδο χωρίς εκπόνηση νέου, με έμφαση στην καινοτομία, παραγωγικού μοντέλου που, αν θέλουμε να δούμε Θεού πρόσωπο, έπρεπε να είχε λειτουργήσει… χτες, αφήνοντας τα πολιτικά, στρεφόμαστε προς τα εορταστικά χαρακτηριστικά της ημέρας για να προϋπαντήσουμε τον Μάη με τον τρόπο του Μποστ και την κυρία «Μήτσαινα» άδουσα:
Μπιφτέκι εδώ, σουβλάκι εκεί, πιο πέρα κοκορέτσι,
οι ισχυροί τρων καλά κι εμείς οι μη «αδέτσι»
ποιους, τέλος πάντων, «Μήτσε» μου, ο Μάης αφορά,
βιομήχανους ή απεργούς, βλέπεις διαφορά;
Ιδού, λοιπόν, ρεπόρτερ, ανατρέχοντας στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του ελληνικού πολιτισμού, να προτείνει:
Τα περασμένα μελετήστε αξιοπρεπώς να ζήστε.
Μανδάμ! Αν στιγμές που απελπισμένοι σκίζουν γάτες και στενάζουν,
έχοντες την ευχέρεια τρωγοπίνουν και γιορτάζουν,
είναι γιατί δεν κάθονται τη μοίρα τους να κλαίνε
κι ανανεώνουν το παλιό, οι πρόγονοι να λένε:
Λύση τα πεπραγμένα μας και στη δική σας κρίση,
«συρτάκι» που μας έζησε όποιος εκσυγχρονίσει
χτίζει στο μέλλον πάτημα παραγωγή ν’ αρχίσει,
τα τεφαρίκια εξάγοντας πανευτυχής να ζήσει.
Σε ρομπότ «τσολιά» ντυμένο, του «Ζορμπά» δώστε την όψη,
«πόροι άδηλοι» να εισρεύσουν, πείνα άλλη να μη σας κόψει(!),
καλό μήνα και τα συμπεράσματα δικά σας, αναγνώστες μου, καλό μήνα!
-Ω-
Καλό μήνα Παναγιώτη όπου κι αν πας …
Μ.Κ.
