– Ανήσυχο σε βλέπω!
– Να έχεις υπόψη ότι μπορεί κάποια στιγμή να πιάσουμε λίγο κόκκινο!
– Πως θα το πιάσουμε δηλαδή;
– Δεν είναι τελείως σίγουρο, μην το δένεις και κόμπο, αλλά έτσι όπως τα βλέπω τα πράγματα κάποια στιγμή θα σκάσει η μπόμπα!
– Λες;
– Να μην λέω;
– Λες, ε;
– Εμ δε λέω;
– Και;
– Παιδί μου δεν προσέχουμε όπως θα έπρεπε. Διότι πέρασε η γραμμή, εντάξει μωρέ μια γριπούλα είναι θα περάσει!
– Γριπουλα είναι, αλλά είναι και γριπάρα!
– Έτσι ακριβώς, διότι τα κρούσματα στην περιοχή μας τσιμπάνε καθημερινά!
– Σταμάτα, μη λες τέτοια, θα φας σκληρό μπούλιγκ!
– Συγγνώμη ρε φίλε αλλά είναι ορισμένα πράγματα στα οποία δεν μπορώ να αντισταθώ. Θα αντιδράσω.
– Δηλαδή;
– Όταν ακούω ότι οι εμβολιασμένοι είναι επικίνδυνοι για τους ανεμβολίαστους γιατί από αυτούς κολάνε! Βάλ’ τα κάτω και βοήθα! Προσπαθώ να το κατανοήσω και από δω μου φεύγει, πάω να το μαζέψω γλιστράει από την άλλη, δεν μπορώ να το πιάσω, γλιστράει μέσα από τα χέρια μου. Άκουσες και για αυτήν που ψάχνει λέει έναν λαμόγιο γιατρό να της δώσει πιστοποιητικό ότι έχει κάνει το εμβόλιο για να είναι εντάξει!
– Δεν ξέρω, αυτή η κατάσταση με έχει τρελάνει, έχουμε μπερδέψει τα μπούτια μας και άντε να ξεμπλέξουμε!
– Να της πεις, όταν την δεις…
– Που να την δω ρε, ούτε ξέρω ποια είναι…
– Βρε αν τύχει να την βρεις, ότι κάηκε από μόνη της, δεν πρόκειται να βρει κανέναν γιατρό λαμόγιο να της κάνει τη χάρη. Και τι έκφραση! Άκου λαμόγιο! Πρώτη φορά ακούω τέτοιο χαρακτηρισμό για γιατρό! Πάει το χάσαμε το παιχνίδι, πήραμε την κατρακύλα και να δούμε που θα φτάσουμε!
– Πρόσεξε μην χτυπήσεις πουθενά κι έχουμε άλλα ντράβαλα…
– Να χτυπήσω λίγο το κακό, μην πέσω σε κανέναν και με κολλήσει κι εμένα…
– Δεν έχεις κάνει εμβόλιο;
– Έκανα, και από τους πρώτους κιόλας!
– Δεν έχεις φόβο εσύ! Ο άλλος να φοβάται, ο ανεμβολίαστος έχει το πρόβλημα!
– Πως γίνεται αυτό;
– Αφού έχεις κάνει εμβόλιο ρε, τι λέμε τόση ώρα;
– Τώρα με μπέρδεψες…, έχω χάσει και τα αυγά και τα πασχάλια!
